روانشناسی دگر دوستی ؟

روانشناسی دگر دوستی 

 کسانی که بر اثر خودخواهی و افراط در حب ذات بد خواه دگرانند و در دل بغض و کینه ی مردم میپرورند و عمرشان در جنگ و ستیز است پیوسته ناراحت و بیقرارند و زندگی را با تلخی و ناکامی می گذرانند . اینان اگر آرزوی خوشبختی و سعادت دارند باید در قدم اول خود را اصلاح کنند و طرز تفکر خویش را دگرگون سازند ، باید تمایل حب ذات را تعدیل نمایند و دگر دوستی را در دل پرورش دهند تا اوضاع زندگی شان تغییر کند و مهر و محبت جایگزین جنگ و ستیز گردد . 《 امروز دو قانون مخالف با هم در نزاع میباشند. یکی قانون خونریزی و مرگ است که پیوسته در تجسس وسائل نوینی برای تخریب و انهدام است و دیگری قانون صلح و کار و سلامتی که دائما در صدد کشف وسائل جدیدی برای نجات انسان از چنگ بلایا و خطراتی است که جهان را در بر گرفته است .》

انگیزه زندگی کردن و دوست داشتن در مقابل غریزه خصومت ورزیدن یک منبع بزرگ نیرومندی و نیکبختی است . هرگاه بتوانیم دوست داشته باشیم زندگی را در خوشی و سعادت بسر خواهیم برد. این داروی محبت و دوستی که شفابخش همه ی رنجها و غمها است از قرنها پیش توسط کلیه پیامبران تجویز شده است . شاید جنبه ی علمی این نظریه را بتوان اینسان بیان کرد . چه منابعی در اختیار ما است که در پرتو آن بتوانیم غریزه زندگی را تقویت نماییم و در مقابل غریزه مرگ مقاومت ورزیم ؟ چگونه میتوانیم محبت و دوستی را تشویق کنیم و در عوض از میزان دشمنی و تنفر بکاهیم ؟ چگونه میتوانیم آنها را به طور عاقلانه ای به هم بیامیزیم ؟《 آیا نمیتوان از غرائز دلاوری و تفوق دوستی به طور عاقلانه تر و مدبرانه تری استفاده کرد و از بکار بردن آن در راه قتل و کشتار و نابودی و انهدام خودداری نمود ؟ آیا نمیتوان این نیروی اعجاز انگیز محبت را که موجب کشش مرد و زن به سوی یکدیگر و دوستی و همرنگی ابناع بشر است بیش از پیش تقویت کرد ؟ آیا این داروی شفابخش را که موجب برطرف شدن علل پراکندگی و نفاق و چند دستگی است نمیتوان تعمیم داد ؟ عقل و منطق ما را بر آن می دارد که با این پرسش ها پاسخ مثبت دهیم و تجربیات روانشناسان نیز موید این نظر منطقی است ، زیرا اعجاز محبت هر روز در عمل و در موارد مختلف در مقابل دیدگان محققان مکشوف می گردد ..... ادامه را واگذار میکنم به شما اندیشمندان عزیز..