آشنایی با محتوای فلسفه حقوق ورزش

آشنایی با محتوای فلسفه حقوق ورزش

 مبانی حقوقی و شیوه های اخلاقی

========================================

فلسفه حقوق

فلسفه حقوق به بررسی پرسش های فلسفی در مورد حقوق و مسئولیت های شخصی و اجتماعی می پردازد. لازم است نگاهی کوتاه به برخی از مفاهیم اصلی فلسفه حقوق داشته باشیم.

1. حقوق طبیعی و حقوق حاصل از توافقات:

حقوق طبیعی مربوط به حقوقی است که بر اساس معیارهای عینی و ذهنی تثبیت شده ی انسانیت تعیین و اعمال می شود. در حالی که حقوق حاصل از توافقات توسط سازمان ها، دولت ها و جوامع قابل تعیین و تبدیل هستند.

2. حقوق منفی و حقوق مثبت:

حقوق منفی شامل حقوقی هستند که ممانعه از دخالت دولت و یا دیگران در زندگی شخصی افراد بوده و اغلب به صورت محدود و خاص هستند (مثلا حق حفاظت از خصوصیت). حقوق مثبت نیز به حقوقی گفته می شود که بر دولت ها و ادارات اجباری است که آن را فراهم کنند (مثلا حق آموزش و خدمات بهداشتی).

3. حقوق و تکلیف:

حقوق با تکلیف همراه هستند. این یعنی افراد برای استفاده از حقوق خود مسئولیت دارند که مقررات جامعه را نیز رعایت کنند.

4. حقوق و عدالت:

حقوق باید بر اساس مبادی های عادلانه و تعادل در جوامع و دولت ها اعمال شوند.

محتوای فلسفه حقوق ورزش

 مبانی حقوقی را برای حمایت از حقوق مشترک افراد در زمینه ورزش ارائه می کند. این فلسفه، به عنوان راهبردی برای تعیین و مدیریت رابطه بین افراد و احکام و وظایف آنها، به دنبال تحقق عدالت و احترام به حقوق اساسی است.

مبانی حقوقی در حقوق ورزش شامل اصولی است که مبتنی بر مفهوم حقوق انسان محسوب می شوند و شامل مواردی هستند:

- حق بر شرکت در ورزش:

 هر انسان حق دارد به عنوان یک بازیکن، یک ترفند، یک رفاهی و یا هر سه به صورت جداگانه در ورزش شرکت کنند.

- حق بر عدالت و برابری:

 تمامی افراد باید در زمینه ورزش برابر و به عنوان یک گروه با حقوق یکسان محسوب شوند.

- حق بر تنوع و انجام هر گونه ورزش غیرمجاز: 

هر انسان حق دارد در کنار ورزش های محبوب و بین المللی، در ورزش های غیرمجاز نیز شرکت کند.

شیوه های اخلاقی در حقوق ورزش همچنین شامل ارزش ها و مبانی هایی هستند که باید توسط تیم ها، ورزشکاران و مسئولین مطابقت کنند.

1. شفافیت و مسئولیت:

 وجود شفافیت در ساختارهای ورزشی، مسائل مالی و تصمیم گیری های مربوط به ورزش ضروری است. همچنین مسئولین ورزشی باید برای اعمال قوانین و مقررات پویا، به شیوه های معقول و اخلاقی در رابطه با تیم ها، بازیکنان و مشارکت کنندگان مسئولیت پذیرند.

2. مطابقت با قوانین: 

احترام به قوانین و ضوابط محکم کننده برای برقراری عدالت و تعادل در ورزش ضروری است. این اصول شامل مقررات مربوط به استفاده از مواد مخدر و آکنده های درمانی، محدودیت های سنی و قوانین مربوط به تغییر تیم است.

3. حفظ محیط آسیب پذیر:

 ساختارهای ورزشی باید به کسب علمی و اجتماعی بپردازند و محیطی را فراهم کنند که بازیکنان و تیم ها بتوانند بدون ترس از تعقیب، دستگیری یا آزار در زمینه جنسیتی یا گرایش جنسی به شکل کامل شرکت کنند.

4. حمایت از دانشجویان ورزشکار:

 ساختارهای ورزشی باید توانمندی دانشجویان ورزشکار را در زمینه تحصیلات و ورزش حمایت کنند.

در ادامه، شیوه های اخلاقی اصولی در فلسفه حقوق ورزش را بیشتر توضیح خواهیم داد:

1. سازگاری با اصول بین المللی:

قوانین ورزشی باید در مستندات بین المللی مانند شرح حقوق انسان و آزادی های اساسی مورد تاکید قرار گیرند.

2. ترغیب به عملکرد جدید:

ساختارهای ورزشی باید در مسیر ترویج جدیدترین روش ها و تکنولوژی ها باشند، به ویژه در زمینه بهبود عملکرد بازیکنان و ارائه دهندگان خدمات ورزشی.

3. قضاوت با تکیه بر انگیزه های تحریکی:

حفظ سلامتی بازیکنان و تیم های ورزشی باید اولویت قرار گیرد و تکیه بر انگیزه های تحریکی و درمانی توسط ورزشکاران و کلاب های ورزشی ممنوع باشد.

4. تشویق به مشارکت گسترده:

 ورزش باید برای همه باز باشد و مسائل مانع از مشارکت در ورزش برای تمام افراد باید حذف شود. این شامل مسائلی است که مانع از مشارکت زنان، دختران، بزرگسالان، افراد معلول، گرایش جنسی غیر خطی و تمام گروه های محروم شده دیگر می شود.

حقوق ورزش ریشه در فلسفه حقوق ، قوانین بین المللی و حقوق بشر دارد. برخی از اصول اخلاقی و مقصود از به کار بردن حقوق بشر در ورزش عبارتند از:

احترام به ارزش هر فرد: در حقوق بشر، اهمیت به برابری ارزش هر فرد اعمال شده است، در حالی که در حقوق ورزش نیز اهمیت به توسعه و ترویج این حق اعمال شده است. این ارزش به تمامی افراد اعمال شده و بدون توجه به میزان توانایی و تخصص افراد در ورزش، تفاوتی در ارزش و حقوق بشری فرد نمی دهد.

مساوی در فرصت ها: قانون بین المللی حقوق ورزش توسعه یک رژیم اخلاقی را دنبال می کند که بر اساس این مبانی هر فرد باید فرصت مساوی در شرکت در ورزش داشته باشد.

پیشگیری از تبعیض: فلسفه حقوق ورزش تحت تاثیر قوانین بین المللی حقوق بشر و برخی اصول اخلاقی بوده و تلاش می کند تا با تاکید بر مبانی ارزش هر فرد، تبعیض را بر روی افراد در ورزش حرم کند.

در ادامه، به برخی از سرفصل های اصلی حقوق ورزش اشاره خواهیم کرد:

حق شرکت در ورزش: به هر افراد حق شرکت در ورزش در هر سطح مسابقه ای بدون تبعیض در رنگ پوست، جنسیت، اقلیت های ملی و اعتقادات می دهد.

حق به عدالت و تساوی: هر کس بر اساس حقوق ورزش، باید به صورت یکسان و به دور از تبعیض در مسابقات ورزشی، سازمان های ورزشی، توسعه ورزشی، و ارائه دهنده های خدمات ورزشی، به موازین مشابه مواجه شوند.

حق توجه به سلامتی بازیکنان: حقوق ورزش تاکید بر توجه به سلامتی فیزیکی، عاطفی و شخصیتی بازیکنان و فعالان ورزشی دارد. این حق به کلیه افراد در مسابقات، تمرینات و برنامه ریزی ورزشی و با عمل کردن قانون های تحریکی و تبلیغات مرتبط با ورزش برای فروش و سودجویی، حفظ شده است.

حق توجه به حقوق زنان و دختران: با توجه به اختلاف های جنسیتی، حقوق ورزش حق به توجه به نیازهای خاص زنان و دختران در ورزش را تضمین می کند.

در مجموع فلسفه حقوق ورزش یک رشته ی میان رشته ای است که همزمان اصول فلسفی حقوق و مقررات ورزشی را دربرمیگیردو با تحقق این اصول و قواعد به تحقق معنای اصلی ورزش کمک می کند.

 مصطفی لطفی / پژوهشگر حقوق ورزش / وکیل دادگستری