گیاه شنگ چیست؟ چه خواصی دارد؟

گیاه شنگ که با نام علمی Tragopogon collinus شناخته می شود یکی از گیاهان کوهستانی است که مورد اقبال طبیبان گیاهی و سنتی قرار دارد. شنگ به صورت خودرو در مناطق کوهستانی استان های اردبیل، قزوین، زنجان، کرمانشاه، ایلام، لرستان، کردستان، همدان، چهارمحال و بختیاری و خوزستان و شهرستان خلخال و بیجار و اکثر مناطق کوهستانی آذربایجان و همچنین در مناطق شمالی و سردسیر استان فارس از مناطقی هستند که شنگ در آن ها در اوایل بهار می روید. ششنگ حاوی ترکیبات ضدعفونی کننده ای مانند فلاونوئیدها و ساپونین ها است که می توانند به از بین بردن باکتری ها، ویروس ها و قارچ ها کمک کنندنگ همچنین در چمنزارهای کوهستان سبلان و شمال ایران و دامنه البرز، می روید.

مصرف این گیاه می تواند به تحریک تولید آنزیم های گوارشی کمک کند. به همین دلیل در طب سنتی برای درمان مشکلات گوارشی مانند یبوست، سوء هاضمه و نفخ از این گیاه بهره برده می شود. این گیاه همچنین می تواند به تقویت معده بپردازد و زخم معده و اثنی عشر را درمان کند ، از دیگر فواید مصرف گیاه شنگ می توان به درمان کم خونی اشاره کرد. به عبارت دیگر می توان گفت شنگ حاوی مقادیر بالایی از آهن است که برای تولید گلبول های قرمز خون ضروری است.

اگر جوشانده این گیاه را با روغن زیتون مصرف کنید خواص آرامش بخش آن را خواهید دید. ریشه این گیاه دارویی دارای لعاب بوده و کمی تلخ است. خاصیت خلط آور و نرم کننده سینه ازجمله مصارف دارویی ریشه این گیاه است.

استعمال موضعی گل های گیاه شنگ برای درمان سوختگی مفید است و ریشه این گیاه در طب سنتی برای سم زدایی بدن مورد استفاده قرار می گیرد. استفاده از این گیاه در درمان زخم های گوارشی و ریه موثر است و عصاره آن به دلیل قابض بودن برای درمان انواع خونریزی ازجمله خونریزی های رحمی، دستگاه تنفسی و درمان برخی از انواع اسهال مفید است.

جنس شنگ از خانواده آستراسه (کاسنی) و طایفه لاکتوسه یا شیکوریا (Cichorieae) گستردگی وسیع گیاهان این جنس در مناطق مختلف باعث شده تا علاوه بر کاربردهای دارویی به صورت فراگیری به عنوان سبزی خوراکی یا حتی علوفه دام کاربرد داشته باشند. از قسمت های مختلف این گیاهان در درمان دل درد و ناراحتی های گوارشی استفاده می شود، همچنین در طب سنتی ایران از شنگ به عنوان بند آورنده خونریزی و بهبوددهنده زخم در خونریزی های بینی، گوش، شش، گلو، روده، معده و پوست استفاده شده است. کاهش پراکسیداسیون لیپیدها، کاهش چربی خون، اثرات آنتی اکسیدانی، آنتی لوکمیک، آنتی باکتریال، و اثردرمانی بر بیماری التهابی روده از جمله اثرات فارماکولوژیک مطالعه شده بر گیاهان این جنس است. ترکیبات شناسایی شده در گیاهان مختلف این جنس از دسته فلاونوئیدها، ترپن ها، ساپونین ها، بی بنزیل و هیدرو ایزوکومارین، ترکیبات فنلی، و استرول ها هستند که بسیاری از آنها در طی مطالعات کموتاکسونومیک این گیاهان شناسایی شده اند. برخی از گیاهان جنس شنگ با دارا بودن اثر آنتی اکسیدانی قوی از آسیب

آسیب التهابی به بافت ها جلوگیری کرده و دربرخی غلظت ها مانع تخریب DNA می شود.