تاب آوری اقلیم چیست ؟
سازگاری و انطباق با تغییران اجتناب ناپدیر اقلیم و آب و هوا را تاب آوری اقلیمی میگویند.
سه موضوع ویژه در تاب آوری اقلیم مشتمل بر محیط زیست ،اقتصاد و معیشت پایدار تاکنون در مطالعات این شکل از تاب آوری مورد توجه بوده اند تاب آوری اقلیم راهی برای برنامه ریزی به جهت محافظت از بشر در برابر تغییرات اقلیم است.
سازگاری و انطباق با تغییرات اجتناب ناپدیر اقلیم و آب و هوا را تاب آوری اقلیمی میگویند تاب آوری اقلیم مسیر مدیریت و برنامه ریزی برای انطباق و محافظت از بشر در برابر تغییرات اقلیم است. تاب آوری اقلیمی به عنوان ظرفیت اجتماعی، اقتصادی و بوم شناختی برای مقابله با یک رویداد یا روند یا اختلال خطرناک تعریف شده است این کار با "پاسخ دادن یا سازماندهی دوباره به روش هایی انجام می شود که عملکرد، هویت و ساختار اساسی آنها حفظ شود و در عین حال ظرفیت سازگاری، یادگیری و دگرگونی نیز حفظ شود.
تاب آوری اقلیمی مفهومی است که از تنظیم و انطباق روش های زندگی، کار و حتی تفریح برای محافظت از خود در برابر تاثیرات تغییرات آب و هوایی صحبت میکند.
تاب آوری اقلیمی مقابله و مدیریت موفقیت آمیز تاثیرات تغییرات آب و هوایی و در عین حال جلوگیری از بدتر شدن تاثیرات آب وهوایی را به بحث میگذارد.
چشم انداز تاب آوری آب و هوا دستیابی به جهانی است که در آن مردم، مشاغل و سیستم های محیطی در برابر تاثیرات تغییرات آب و هوایی منعطف و سازگار باشند
سه موضوع ویژه در تاب آوری اقلیم مشتمل بر محیط زیست ،اقتصاد و معیشت پایدار تاکنون در مطالعات این شکل از تاب آوری مورد توجه بوده اند .
مساله محیط زیست در تاب آوری اقلیم ناظر بر این معناست که حفاظت از منابع و سرمایه های طبیعی و تنوع آن و توجه به سیستم های زیست محیطی تاب آور شامل حصول اطمینان و نظارت به این معناست که طبیعت، با ترکیب در هم تنیده ای از اکوسیستم های زمینی و دریایی، اولین خط دفاعی در برابر خطرات اقلیمی ناشی از حوادث و بلایای شدید و همچنین تغییرات طولانی مدت در آب و هوا باشد. این بدان معنی است که تنوع زیستی و اکوسیستم های طبیعی محفوظ بمانند .
مقوله بعدی یا تاب آوری اکونومیک یا اقتصادی به این معنا توجه میکند که کسب وکارها و اقتصادهای تاب آور همه خطرات آب و هوایی به طور کامل توسط مشاغل، سرمایه گذاران و جامعه درک می شوند. اقداماتی برای مدیریت این خطرات در سیستمهای چند لایه اقتصادی و اجتماعی صورت میگیرد، تمرکز ویژه این بخش بر شهرها، زیرساخت ها، خدمات، کشاورزی و غذا، آب و اکوسیستم های طبیعی، و سیستم های اقیانوسی و ساحلی ومواردی از این دست است.
و ضلع سوم مساله معیشت پایدار است که موضوع اصلی اطمینان از این موضوع که حتی آسیب پذیرترین جمعیت ها، به ویژه آنهایی که در کشورهای کمتر توسعه یافته و یا کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند،در برابر تغییرات اقلیمی مثلا خشکسالی یا گرم شدن هوا و .... از تاب خوبی برخوردار و یا حداقل از چتر حمایتی ( اجتماعی ، اقتصادی ) ویژه ای برخودار باشند .