کنوانسیون منع تجارت بین المللی گونه های در معرض انقراض(عبدالحکیم دیدار عضو مرکز وکلا)

این سند بین المللی با هدف حمایت از گونه های در معرض انقراض اعم از جانوری و گیاهی، از طریق ایجاد محدودیت هایی در زمینه تجارت گونه های در معرض انقراض در تاریخ سوم مارس 1973 میلادی در واشنگتن آمریکا در قالب یک مقدمه و بیست و پنج ماده به تصویب رسید فلذا از این سند به توافق واشنگتن نیز یاد می شود که در همان ابتدای امر بیست و شش کشور به آن ملحق شدند و در حال حاضر دارای یکصدوهفتادوپنج عضو می باشد. محل دبیرخانه این کنوانسیون شهر ژنو سوئیس است. قانون الحاق ایران به کنوانسیون مذکور در قالب یک ماده واحده به همراه متن کنوانسیون و ضمائم آن در پانزدهم تیرماه 1355 به تصویب مجلس شورای ملی

رسیده است

از زمان اجرایی شدن این کنوانسیون هیچ یک از گونه های تحت حفاظت آن بر اثر تجارت معدوم نشده فلذا این پیمان در شمار برترین معاهدات بین المللی در حوزه خود قلمداد می شود.[1]گونه های حیوانی و گیاهی مختلف براساس میزان احتمال منقرض شدن در یکی از فهرست های سه گانه ضمیمه شده به این کنوانسیون درج شده و تجارت آن ها براساس مقررات مذکور در چندین مواد کنوانسیون، تحت کنترل قرار می گیرد.

منبع:

دیدار، عبدالحکیم،1402،کنکاشی پیرامون حقوق حیوانات در اسلام، نظام حقوقی ایران و اسناد بین المللی،https://civilica.com/doc/1781724

[1] - روزنامه اعتماد شماره 1464 مورخ 21 مرداد1386