آماده استقبال از آینده هستیم؟
مقدمه: در موج قبلی جهانی شدن بخش زیادی از کارمندان بانک ها جای خود را به دستگاه های خود پرداز دادند، کارمندان کانتر بلیط هواپیما و قطار با سایت های اینترنتی فروش بلیط تعویض شدند و مابقی کارمندان بانک امروزی نیز به زودی جای خود را به اپلیکیشن های همراه بانک خواهند داد. در حال حاضر نیز 1.5 میلیارد نفر در جهان از بانکداری همراه استفاده می کنند.
6 میلیارد از 7 میلیارد نفری که در جهان زندگی می کنند دسترسی به تلفن همراه دارند. در یوتیوب ماهانه 6 میلیارد ساعت ویدئو بارگذاری می شود.
شرکت علی بابا در شهر هانگژو چین مستقر است، اما بیش از 26هزار کارمند در سراسر جهان دارد که در 48 کشور فعالیت می کنند و سیستم پرداخت این شرکت در هر دقیقه 2.85 میلیون تراکنش انجام می دهد. Air bnb در واقع بزرگ ترین هتل زنجیره ای جهان است. بدون اینکه حتی مالک یک واحد اتاق در هتلی باشد. این شرکت بیش از 800 هزار مورد اجاره در 34000 شهر دارد و برای بیش از 20 میلیون نفر امکان اقامت فراهم کرده است. شرکت اوبر در سال 2007 در سانفرانسیسکو تاسیس شد و تا سال 2017 در 60 کشور خدمات ارائه می دهد و ارزش سهام آن به بیش از 50 میلیارد دلار رسید. اوبر بازار تاکسی را بدون مالکیت حتی یک تاکسی به شکل غیرمنتظره ای تغییر داد، اما اکنون یک آزمایشگاه تحقیقات رباتیک مجهز با دانشمندانی ساخته است که توسعه ناوگان تاکسی مستقل (بدون راننده) را آغاز می کند. تقریبا هر شرکت خودروسازی بزرگ در حال توسعه تحقیق و ساختن خودرو بدون راننده است. شرکتی که در خط مقدم این صنعت قرار دارد اساسا یک بنگاه خودروسازی نیست: گوگل!
متن اصلی: به زودی صنعت ربات سازی به تولید انبوه خواهد رسید. بازار ربات های مصرف کننده در سال 2020 حدود 40 میلیارد دلار بود. حدود 70درصد از کل فروش ربات ها در ژاپن، آمریکا، آلمان، کره جنوبی و چین انجام می شود. ژاپن، آمریکا و آلمان در این چشم انداز از نظر ربات های صنعتی و پزشکی برتر و کره جنوبی و چین نیز تولیدکنندگان عمده ربات های ویژه برای مصرف کنندگان و ارزان تر هستند. درحالی که ژاپن رکورد بیشترین تعداد فروش ربات را در اختیار دارد، چین پرسرعت ترین بازار را با افزایش 25درصدی در هر سال از 2005 به نمایش گذاشته است. ژاپن پیشتاز علم رباتیک جهان است و 310هزار ربات صنعتی از 1.4 میلیون ربات موجود در جهان در این کشور کار می کند. آمریکا سیاست های حمایت خود را از از صنعت رباتیک از سال 2011 تحت عنوان «ابتکار رباتیک ملی» راه اندازی کرد تا در زمینه خودکارسازی صنعتی، کارببردهای نظامی و پرستاری توسعه پیدا کند که این برنامه را در آمریکا بنیاد ملی علوم اداره و پیگیری می کند.
به این ترتیب در حال حاضر پرستاران آینده در شرکت های ژاپنی درحال تولید شدن هستند. دو شرکت ژاپنی هوندا و تویوتا به عنوان بخشی از برنامه «ربات شریک خانواده» که قرار است گروهی از ربات هایی باشند که از جمعیت سالخورده مراقبت کنند را از روی نمونه کارتون های دهه 60 و 70 الگوبرداری می کنند.
در سال 2013 حدود 1300 ربات جراحی با میانگین هزینه 1.5 میلیون دلار به ازای هر کدام فروخته شده و عمل های رباتیک در هر سال حدود 30 درصد رشد می کند و بیش از یک میلیون آمریکایی تاکنون تحت عمل جراحی رباتیک قرار گرفتند.
گزارشی از موسسه مکنزی پیش بینی می کند که تا سال 2026 اپلیکیشن های اینترنت اشیا می توانند تاثیر اقتصادی 900 میلیارد تا 2.3 تریلیون دلار در سال داشته باشند. چین در حال سرمایه گذاری در علم ژنومیک است تا جایگاه نخست آمریکا را تهدید کند. علم ژنومیک صنعت تریلیون دلاری بعدی خواهد بود.
در جهت این جهش صنعتی، چین ظرف 3 سال 80 هزار دکتری تخصصی با ملیت چینی را که در غرب تحصیل کرده اند را برای بازگشت به کشور ترغیب و در این هدف موفق شد.
سخن پایان: آینده از آن تمرکز و تخصص است. ما ایرانیان تا زمانی که به این نتیجه نرسیده ایم که هر کار و فعالیتی سابقه، تخصص و مهارت خاص خود را نیاز دارد. در قوی ترین بنگاه های اقتصادی و فنی صنعتی کشور این خطا به چشم می خورد که افرادی جایگاه های کوچک یا بزرگ را بدون داشتن تحصیلات مرتبط اشغال کرده اند. با چنین شرایطی که ما داریم پیشرفت و توسعه غیر ممکن است. در جهان امروز تحصیلات آکادمیک مربوط به حدود 10 یا 20 سال پیش و حتی یک سال قبل نیز برای اشغال و تخصص افراد کافی نیست، چرا که کارمندان باید با تحولات و آخرین تغییرات تخصصی خود آشنا شود ولذا این مدارک و گواهی نامه های تخصصی سالانه است که ارزشمند و به فرد اعتبار می دهد.