روابط عمومی سنتی در مقابل دیجیتال

روابط عمومی سنتی و روابط عمومی دیجیتال [1]دو رویکرد متمایز در روابط عمومی هستند که هر کدام استراتژی ها و تاکتیک های منحصر به فرد خود را دارند. در حالی که روابط عمومی سنتی برای چندین دهه روش آزمایش شده و آزمایش شده بوده است، روابط عمومی دیجیتال مفهومی نسبتا جدید است که در سال های اخیر به دلیل ظهور رسانه های اجتماعی و پلت فرم های آنلاین برجسته شده است.

روابط عمومی سنتی شامل استفاده از کانال های رسانه های سنتی مانند تلویزیون، رادیو، روزنامه ها و مجلات برای دستیابی به مخاطبان گسترده است. این رویکرد متکی بر ایجاد بیانیه های مطبوعاتی قانع کننده، ارائه داستان ها برای روزنامه نگاران، ترتیب دادن مصاحبه ها یا کنفرانس های مطبوعاتی، و پوشش امن در رسانه های چاپی یا پخش است. هدف روابط عمومی سنتی ایجاد آگاهی از برند و شکل دادن به ادراک عمومی از طریق ارتباطات جمعی است.

از سوی دیگر، روابط عمومی دیجیتال بر استفاده از کانال های آنلاین مانند رسانه های اجتماعی، وبلاگ ها، وب سایت ها و اینفلوئنسرها برای تثبیت حضور سازمان در فضای دیجیتال تمرکز دارد. این رویکرد شامل ایجاد محتوای جذاب متناسب با پلتفرم های آنلاین[2] خاص و ایجاد روابط با تاثیرگذاران آنلاین است که می توانند پیام برند را تبلیغ کنند. روابط عمومی دیجیتال همچنین شامل نظارت بر مکالمات آنلاین در مورد یک برند و پاسخ سریع به هر گونه بازخورد منفی یا شرایط بحرانی است.

یک تفاوت عمده بین روابط عمومی سنتی و روابط عمومی دیجیتال سرعت انتشار اطلاعات است. در کمپین های سنتی روابط عمومی، ممکن است روزها یا حتی هفته ها طول بکشد تا یک مطلب به صورت چاپی منتشر شود یا از تلویزیون پخش شود. با این حال، با تکنیک های روابط عمومی دیجیتال مانند بازاریابی رسانه های اجتماعی و مشارکت تاثیرگذار، اطلاعات می تواند در عرض چند ثانیه به میلیون ها نفر برسد.

یکی دیگر از تفاوت های کلیدی بین این دو رویکرد، مخاطبان هدف آنها است. روابط عمومی سنتی عمدتا مخاطبان انبوه را از طریق رسانه های خبری عمومی هدف قرار می دهد در حالی که روابط عمومی دیجیتال با دستیابی به جمعیت شناسی خاص از طریق کانال های آنلاین مختلف، پیام های هدفمندتری را امکان پذیر می سازد. به عنوان مثال، یک شرکت زیبایی که به دنبال تبلیغ آخرین محصول خود است ممکن است از روش های سنتی مانند ارسال بیانیه های مطبوعاتی استفاده کند، اما از همکاری اینفلوئنسرها در اینستاگرام یا یوتیوب نیز برای رسیدن به جمعیت هدف خود استفاده می کند.

علاوه بر این، DigitalPR امکان اندازه گیری دقیق تری از نتایج را در مقایسه با روش های سنتی فراهم می کند. با ابزارهایی مانند Google Analytics و پلتفرم های تحلیل رسانه های اجتماعی، متخصصان روابط عمومی دیجیتال می توانند موفقیت کمپین های خود را در زمان واقعی ردیابی کنند و در صورت نیاز تنظیمات را انجام دهند. این رویکرد مبتنی بر داده، روابط عمومی دیجیتال را در مقایسه با روابط عمومی سنتی، که بر معیارهای ذهنی مانند ذکر رسانه ها و برداشت های برند متکی است، موثرتر و کارآمدتر می کند.

در عصر دیجیتال امروزی، برای شرکت ها بسیار مهم است که استراتژی های روابط عمومی سنتی و دیجیتال را در تلاش های کلی روابط عمومی خود بگنجانند. در حالی که روش های سنتی هنوز برای دستیابی به مخاطبان خاص مرتبط و ضروری هستند، روابط عمومی دیجیتال امکان نتایج هدفمندتر و قابل اندازه گیری را فراهم می کند. با ترکیب این دو رویکرد، سازمان ها می توانند یک استراتژی ارتباطی جامع ایجاد کنند که به طور موثر هم به مخاطبان انبوه و هم جمعیت هدفمند برسد و در نهایت تصویر و شهرت کلی برند آنها را در چشم انداز دیجیتالی کنونی افزایش دهد.

[1] DigitalPR

[2] Online platforms