بررسی تصمیم CAS (دیوان داوری ورزش) بر نسخه ۲۰۲۳ مقررات نماینده فوتبال فیفا (FFAR)

بررسی تصمیم CAS(دیوان داوری ورزش) بر نسخه 2023 مقررات نماینده فوتبال فیفا (FFAR)

معرفی

فیفا در طی سالهای اخیر در حال بروزرسانی مقررات خود و ایجاد تحول اساسی در ساختاررهای فوتبال است. یکی از این مقررات تازه تصویب مقررات مربوط به نمایندگان رسمی فوتبال(FFAR) یا همان ایجنت ها است. در ادامه برخی مفاد این مقررات از جمله مقررات مربوط به کمسیون های دریافتی و وکالت دوگانه به مذاق ایجنت هی قدیمی و اتحادیه آنها خوش نیامد و در دادگاه های ملی برخی کشورها تصمیماتی علیه آن گرفته شد.فی المثل اکثریت دادگاه های ملی در سراسر اروپا و برزیل، دادگاه های داوری مانند بریتانیا، و بسیاری از فدراسیون های ملی فوتبال از جمله فرانسه و اسپانیا، قضاوت هایی را علیه مقررات جدید نماینده فوتبال فیفا (FFAR) صادر کردند.در این میان دادگاه داوری ورزش (CAS)، مرجع برجسته در امور مربوط به اختلافات ورزشی، تنها نهادی است که به نفع فیفا رای داد و قانونی بودن و توجیه پذیری FFAR را تایید کرد.

حکم CAS تاکنون تنها حکم به نفع فیفا بوده است. از این رو، این سوال باقی می ماند که چرا تصمیم غالب ترین دادگاه ورزشی با تصمیمات دادگاه های ملی در تضاد است؟ در این یادداشت تلاش میشود تصمیم CAS را با جزئیات بیشتری تجزیه و تحلیل کرده و سعی خواهیم کرد بفهمیم که چه چیزی ممکن است باعث این حکم شگفت انگیز شده باشد و چرا نهادهای حقوقی سایر دادگاه ها و فدراسیون های فوتبال به چنین نتیجه متضادی رسیده اند.

خلاصه ای از حکم CAS

در حکمی جامع اما غافلگیرکننده، دادگاه داوری ورزش، مقررات نمایندگان فوتبال فیفا را پس از بررسی و انطباق آنها با قوانین مسابقات بین المللی و سایر مقررات مربوط، تایید کرد. CAS همسویی FFAR را با چارچوب گسترده تر بین المللی تایید کرد و بر تناسب آنها در نقش خود در ترویج رقابت عادلانه در صنعت نمایندگی فوتبال تاکید کرد. دیوان دریافت که اگرچه برخی از جنبه های FFAR ممکن است از هنجارهای تعیین شده منحرف شود، اما این انحرافات در پرتو هدف اصلی این مقررات، یعنی افزایش شفافیت در بخش نمایندگان فوتبال، متناسب و معقول بودند.

به نظر می رسد حکم CAS تایید می کند که FFAR وسیله ای قابل توجیه برای این منظور است، با اذعان به این که این مقررات ممکن است ناهماهنگی با قوانین بین المللی داشته باشد، اما برای دستیابی به نتیجه مطلوب از صنعت عامل فوتبال شفاف تر و عادلانه تر، مطابق با قوانین بین المللی قوانین رقابت و سایر مقررات مربوطه ضروری است. 

اچرا تمام دادگاه های ملی دیگر به یافته دیگری رسیدند؟

ارائه ناقص پرونده ماموران

یکی از عوامل اساسی که به رای مساعد CAS برای فیفا در پرونده FFAR کمک می کند، می توان به نحوه و شیوه ارائه خود پرونده عوامل نسبت داد. این جنبه مستلزم بررسی دقیق تر است زیرا نقش مهمی در شکل دهی به نتایج داشت.

با کمال تعجب، تیم حقوقی نمایندگان و عوامل فوتبال در روند CAS نتوانستند یک پرونده قانع کننده را تشکیل دهند. ارائه آنها با فقدان شواهد قابل توجهی برای تقویت استدلال آنها و اثبات ادعاهای آنها مخدوش شد. این کمبود در شواهد قوی و پشتیبان، پرونده ماموران را از همان ابتدای دادرسی در وضعیت ضرری قابل توجهی قرار داد. با توجه به عدم وجود یک پرونده قوی از سوی نمایندگان، CAS با کمی مخالفت با موضع فیفا، با یک وظیفه چالش برانگیز در حکم علیه فیفا روبرو شد.

این کمبود شواهد قانع کننده نه تنها موقعیت نمایندگان را تضعیف کرد بلکه مانع از توانایی CAS برای ارزیابی عینی شایستگی مقررات FFAR شد. بدون استدلال درست و مستدل از سوی وکلای ایجنت ها ، CAS با دلایل محدودی برای زیر سوال بردن ادعاهای فیفا یا بررسی دیدگاه های جایگزین باقی ماند. این عامل بدون شک نقش مهمی در شکل دادن به تصمیمات CAS به نفع فیفا ایفا کرد و اهمیت یک پرونده کاملا آماده و با استدلال را در رسیدگی های حقوقی با چنین اهمیتی برجسته کرد.

عجیب به نظر می رسد که برای چنین پرونده مهمی که در معتبرترین دادگاه ورزشی رسیدگی می شود، پرونده ای تا این حد ضعیف ارائه شود. با این حال تشخیص دلیل آن کاملا ساده بود.

تضاد منافع

یک موضوع مهم دادگاه داوری ورزش را مخدوش کرد: تضاد منافع احتمالی. انجمن نمایندگان حرفه ای فوتبال (PROFAA) و فیفا مشترکا توافق کردند که پرونده را به CAS منتقل کنند. در نتیجه سوالاتی از جمله؛ چرا PROFAA به جای آن پرونده را به دادگاه های ملی در سوئیس ارجاع نداد؟ چرا آنها طبق توصیه فیفا عمل کردند؟

عدم وجود برهان

در هر دعوای حقوقی، اهمیت ارائه شواهد قابل توجه و قانع کننده را نمی توان انکار کرد. این موضوع پایه هایی را تشکیل می دهد که بر اساس آن تصمیم گیری می شود، و پرونده CAS در مورد مقررات نماینده فوتبال فیفا به شدت بر چنین شواهدی تکیه داشت. با این حال، چیزی که در این موارد به وضوح برجسته بود، فقدان قابل توجه شواهد قانع کننده ای بود که می توانست موضع فیفا را به چالش بکشد.

به تعبیر بند 306 دادنامه CAS ; PROFAA هیچ یک از عناصر و ارقام فوق را مورد اعتراض قرار نداده است و مطمئنا ثابت نکرده است که فیفا مرتکب خطای آشکار ارزیابی شده است .

بعلاوه، بند 372 بیان می دارد: « هیئت به این نتیجه می رسد که خواهان مدارک لازم را برای اثبات اینکه ماده 15 (2) FFAR (همراه با مقررات مرتبط، مواد 15 (3)- (4) FFAR و ماده 16 (3) ارائه نکرده است. (د) FFAR، ماده 12(2) FFAR و مواد 12(8)-(9) FFAR با مواد 101 و 102 TFEU ناسازگار است ."

به عبارت دیگر، این نقل قول های مستقیم از داوری نشان می دهد که وکلای نمایندگان نتوانستند شواهد ملموس یا دلایل قانع کننده ای ارائه کنند که بتواند با ادعاهای فیفا در مورد FFAR مقابله کند. این امر توانایی نمایندگان را برای ارائه یک مورد قوی علیه مقررات تضعیف کرد. فقدان شواهد قانع کننده، CAS را با دلایل محدودی برای زیر سوال بردن موضع فیفا یا در نظر گرفتن دیدگاه های جایگزین مواجه کرد. در نتیجه، CAS به نفع فیفا رای داد، زیرا تیم حقوقی نمایندگان موفق به ایجاد یک مورد قانع کننده علیه مقررات نشده بود. این اهمیت حیاتی ارائه یک استدلال کاملا آماده و مستند در هر دعوای حقوقی در سایر حوزه های قضایی که به نفع پرونده ماموران تشخیص داده شده است، رعایت شده است. این ماهیت متناقض تصمیم CAS را در مقایسه با مقامات ملی توضیح می دهد.

دادگاه های ملی متضاد

همانطور که اشاره کردیم، بر خلاف CAS، دادگاه های ملی در سراسر اروپا مانند دورتموند و دادگاه داوری در انگلستان به نتایج متفاوتی در مورد FFAR رسیده اند و اغلب تصمیم را به دادگاه اروپا موکول می کنند و فدراسیون های فوتبال اجرای آنها را مسدود کرده اند.

تفاوت اصلی این است که این دادگاه ها با پرونده های ارائه شده به درستی ارائه شده اند و وکلا به طور عادلانه از نمایندگان نمایندگی کرده اند. به عنوان مثال، قانون K ارائه شده توسط دادگاه داوری انگلیس اذعان می کند که به CAS همان شواهد داده نشده است، اما همچنین در بند 187 بیان می کند که یک "اشتباه قانونی" توسط دادگاه CAS صورت گرفته است.

وجود شواهد قوی تر و واضح تر به این نهادها اجازه داده است تا مقررات را به طور انتقادی بررسی کنند و قانونی بودن آنها را با دقت بیشتری زیر سوال ببرند. نتایج متفاوت در این دادگاه های ملی نشان دهنده اهمیت یک پرونده خوب ارائه شده و اهمیت یک تیم حقوقی بی طرف است.

نتیجه

حمایت دادگاه داوری ورزش از مقررات نماینده فوتبال فیفا، سوالات مهمی را در مورد عادلانه و شفاف بودن روند رسیدگی ایجاد کرده است. ارائه ناقص پرونده نمایندگان، تضاد منافع در انتصاب وکیل، و عدم وجود شواهد قانع کننده، همگی به الگوی گیج کننده احکام CAS به نفع فیفا کمک می کنند.

مصطفی لطفی / وکیل دادگستری / پژوهشگر حقوق ورزش