پیش بینی توزیع نور روز در آپارتمان های شهری با رویکرد مدل سازی هوشمند
پیش بینی توزیع نور روز در آپارتمان های شهری با رویکرد مدل سازی هوشمند
در آپارتمان های شهری اقلیم مرطوب، مانند رشت و سایر شهرهای شمال ایران، توزیع نور روز به طور طبیعی تحت تاثیر تراکم بافت، ارتفاع ساختمان ها و پوشش ابری آسمان است. بسیاری از واحدها، به ویژه در طبقات میانی و پایینی، با کمبود روشنایی یا توزیع نامتعادل نور مواجه اند. مدل سازی هوشمند با استفاده از الگوریتم های پیش بینی، ابزاری موثر برای شناسایی و اصلاح این نواحی تاریک پیش از اجرای پروژه فراهم می کند.
رویکرد مدل سازی هوشمند بر اساس داده های واقعی یا شبیه سازی شده نور روز است. ویژگی های هر واحد شامل عمق پلان، موقعیت و اندازه پنجره ها، رنگ و بازتاب سطوح داخلی و فاصله از ساختمان های مجاور وارد مدل می شود. الگوریتم های هوشمند، از جمله شبکه های عصبی و مدل های یادگیری ماشین، با تحلیل این داده ها الگوهای توزیع نور را استخراج می کنند و امکان پیش بینی روشنایی در نقاط مختلف فضا را فراهم می آورند.
نمونه ای عملی در آپارتمان های با عمق پلان ۸ تا ۱۰ متر و واحدهای واقع در بافت متراکم رشت نشان داد که اضافه کردن بازشوهای کوچک در قسمت میانی پلان یا ایجاد شکست های هندسی جزئی در دیوارهای نورگیر، می تواند توزیع نور را به طور یکنواخت افزایش دهد. مدل هوشمند این اثرات را بدون نیاز به شبیه سازی تکراری و زمان بر، پیش بینی می کند و امکان مقایسه سریع چندین گزینه طراحی را فراهم می آورد.
تحلیل تطبیقی با شهرهای اقلیم خشک ایران نشان می دهد که در آن مناطق، تمرکز مدل ها بیشتر بر کنترل تابش مستقیم و جلوگیری از خیرگی است، در حالی که در اقلیم مرطوب، افزایش نفوذ نور پخشیده و کاهش نقاط تاریک اولویت دارد. این تفاوت ها اهمیت مدل سازی هوشمند مبتنی بر داده های محلی را تاکید می کند.
در نهایت، پیش بینی توزیع نور روز با مدل سازی هوشمند، ابزار قدرتمندی برای ارتقای کیفیت فضایی و آسایش ساکنان در آپارتمان های شمال ایران است. این رویکرد، امکان تصمیم گیری آگاهانه و بهینه پیش از اجرا را فراهم می کند و تضمین می کند که فضاهای داخلی حتی در شرایط نوری نامطلوب، روشنایی کافی و یکنواخت داشته باشند.