موسی کاظم زاده
پژوهشگر حوزه ارتباطات رسانه، فرهنگ و جامعه دانشگاه تبریز، روزنامه نگار و کارشناس رسمی دادگستری در حوزه امور خبرنگاری و روزنامه نگاری
81 یادداشت منتشر شدهپیوند مهر و خانواده؛ صله رحم از قرآن تا شب یلدا
صله رحم در فرهنگ اسلامی و ایرانی، فراتر از یک آداب اجتماعی، واجبی اخلاقی و عبادی است که آثار فردی و اجتماعی عمیقی دارد. قرآن کریم و روایات اسلامی بارها بر اهمیت برقراری ارتباط با خویشاوندان، حمایت از آنان و حفظ روابط خانوادگی تاکید کرده اند. رعایت این فریضه نه تنها موجب رضایت خداوند می شود، بلکه سبب سلامت روان، برکت مادی و افزایش محبت میان افراد نیز می گردد. در آیات متعدد قرآن، مسلمانان به احسان به خویشان و رعایت حقوق آنان فراخوانده شده اند و وفای به عهد، رعایت عدالت و نیک رفتاری نسبت به نزدیکان، بخشی جدایی ناپذیر از مفهوم صله رحم است.
شب یلدا؛ فرصتی برای احیای صله رحم و پیوندهای خانوادگی
واژه «رحم» در زبان عربی به معنای بطن مادر است و استعاره ای از نزدیکی، وابستگی و رحمت خانوادگی محسوب می شود. این واژه در قرآن و احادیث متعدد تکرار شده و نمادی از رحمت الهی است که در پیوند میان انسان ها و خویشان ظهور می یابد. قرآن در سوره های نساء و نحل مسلمانان را به رعایت عدالت، احسان و سخن نیک با خویشان دعوت کرده و حتی در مسائل مالی، سهمی برای آنان تعیین کرده است. این آموزه ها نشان می دهد که صله رحم تنها یک وظیفه اخلاقی نیست، بلکه عملیاتی فرهنگی و اجتماعی است که انسجام خانواده و جامعه را تضمین می کند.
روایات اهل سنت و شیعه نیز بر اهمیت صله رحم تاکید کرده اند. پیامبر اکرم (ص) فرموده اند: کسی که رابطه با خویشان را حفظ کند، عمرش طولانی تر، مالش برکت یافته و نزد خانواده محبوب تر می شود. منابع شیعی صله رحم را بهترین عمل پس از ایمان معرفی کرده و آن را موجب افزایش نعمت و دفع بلا دانسته اند. در مقابل، قطع رحم به شدت مذمت شده و در شمار گناهان بزرگ شمرده می شود؛ ترک صله رحم نه تنها کوتاهی اخلاقی، بلکه عاملی برای انحراف های فردی و اجتماعی است.
صله رحم در آیینه سنت و مدرنیته؛ از قرآن تا دورهمی شب یلدا
در فرهنگ ایرانی پیش از اسلام نیز صله رحم جایگاهی ویژه داشت. مناسبت هایی مانند نوروز و شب یلدا، فرصت هایی برای دیدار و احوال پرسی با بستگان فراهم می کردند که حس تعلق، همدلی و مسئولیت جمعی را تقویت می نمود. این پیوندها شبکه ای حمایتی ایجاد می کردند که در مواجهه با بحران هایی مانند بیماری، خشکسالی یا فقدان عزیزان، نقش حیاتی ایفا می کرد.
شب یلدا، بلندترین شب سال، نمادی از همبستگی خانوادگی و احیای پیوندهای خویشاوندی است. خانواده ها در این شب دور هم جمع می شوند، خاطرات و قصه های گذشته را مرور می کنند، خوراکی های سنتی مصرف می کنند و به بزرگ ترها هدیه می دهند. این آیین نه تنها شادی و نشاط را به همراه دارد، بلکه عملی ترین شکل صله رحم است. حتی یک گفت وگوی صمیمانه، تماس کوتاه یا ارسال پیام می تواند نشان دهنده وفای به عهد و احسان به خویشان باشد و تحقق واجب اخلاقی و دینی محسوب گردد.
صله رحم؛ سنتی پایدار برای همبستگی خانواده و جامعه
مطالعات معاصر نشان داده اند که ضعف در حفظ روابط خانوادگی و قطع رحم می تواند زمینه ساز انزوای اجتماعی، افسردگی و اختلالات رفتاری شود. از سوی دیگر، بازسازی و احیای سنت های خانوادگی، از جمله صله رحم، پاسخی عملی به بسیاری از چالش های اجتماعی امروز است. صله رحم نباید محدود به دیدارهای رسمی باشد؛ بلکه همراه با نیت خیر، کمک مادی و معنوی، یادآوری ارزش های اخلاقی و تسهیل امور خویشان است. حتی اگر امکان رسیدگی به همه خویشان میسر نباشد، یک دیدار یا پیام کوتاه می تواند نیت صله رحم را زنده نگه دارد.
در عمل، صله رحم می تواند شامل بازسازی فرصت های دیدار خانوادگی، گفت وگوی فعال با خویشان، حمایت مالی و معنوی در مواقع نیاز، آموزش نسل جوان و توسعه پروژه های اجتماعی مشترک باشد. به این ترتیب، صله رحم نه تنها یک عمل فردی، بلکه سازوکار اجتماعی و فرهنگی است که همبستگی، رفاه و سلامت جامعه را تقویت می کند.
صله رحم؛ پلی از ایمان تا همبستگی خانوادگی در شب یلدا
شب یلدا، فراتر از یک جشن، فرصتی برای بازسازی محبت، همدلی و رحمت در زندگی خانوادگی و اجتماعی است. این شب یادآور اهمیت خانواده، یادآور ارزش های اخلاقی و اجتماعی و فرصتی برای تحقق صله رحم در قالب عملی ملموس است. بازشناسی و احیای سنت صله رحم، همان طور که در آیین های کهن ایرانی و آموزه های دینی دیده می شود، راهکاری عملی برای مقابله با چالش های فرهنگی و اجتماعی معاصر است و می تواند نسل ها را به هم پیوند دهد، خانواده ها را تقویت کند و ارزش های انسانی را ارتقا دهد.
شب یلدا با جمع کردن اعضای خانواده دور یک سفره، قصه ها و خاطرات گذشته، خوراکی های سنتی و تبادل محبت، نشان می دهد که صله رحم تنها یک دستور دینی نیست، بلکه بخشی از هویت فرهنگی ایرانی و کلید سلامت اجتماعی است. هر دیدار، هر پیام و هر نیت خیر، نشانه ای از پیوند خانوادگی و رحمت انسانی است که می تواند جامعه را به سمت همبستگی، محبت و انسان دوستی سوق دهد.
*نویسنده: موسی کاظم زاده؛ قابل دسترسی هم در سایت بازار تبریز آنلاین
https://bazartabrizonline.ir
