حمله اسرائیل به ایران

تحلیل حقوقی - سیاسی حمله اسرائیل به ایران

توسل به زور و جنگ در حقوق بین الملل نه تنها دوام روابط کشور ها در صحنه جهانی را با مشکل مواجه می سازد بلکه مشکلات عدیده ای پیش پای آنها می گذارد . فلذا کشور ها تا حد امکان باید از خشونت های جنگ طلبانه و ارتباطات مبتنی بر زور جلوگیری کرده و به صلح و امنیت بین المللی استمداد کنند .

در بند 4 ماده 2 منشور ملل متحد ، عدم توسل به زور و جنگ طراحی شد تا به برقراری روابط پایدار در عرصه بین المللی همیاری نماید . اما حمله اسرائیل به خاک ایران نشان داد تجاوز نظامی از زندگی مردمان جهان رخت برنبسته است .

بند 4 ماده 2 منشور ملل متحد نشان می دهد استفاده از زور علیه حاکمیت ، تمامیت سرزمینی و استقلال سیاسی کشور ها ممنوع است مگر در دو حالت که یکی در حالت دفاع مشروع با توسل به ماده 51 منشور ملل متحد و دیگری مجوز شورای امنیت ذیل فصل هفتم منشور ملل که دو قاعده فوق الذکر ، استثنائی بر قاعده عدم توسل به زور و جنگ هستند . اما باید خاطر نشان ساخت که اسرائیل به دفاع پیشدستانه در برابر ایران متوسل می شود که همچنین باید اشاره داشت ایران قصدی برای حمله نظامی به اسرائیل نداشته و در فرایند مذاکره دیپلماتیک بوده و نظر به قطعنامه 3314 مجمع عمومی ، اسرائیل متجاوز شناخته شده است .

ایران بار ها با تاکید بر مسالمت آمیز بودن برنامه هسته ای تاکید موکد داشته و تحت نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی بوده و پیش از این اعلام کرده به عنوان کشور مستقل حق دفاع از حاکمیت خود را در برابر تجاوزات خارجی دارد ؛ فلدا تهاجمات بیگانگان را حتی در صورت عدم اعلام شورای امنیت و محکومیت حملات متجاوزانه ، پاسخ خواهد داد .

به لحاظ بشردوستانه هدف قراردادن دانشمندان و تاسیسات غیرنظامی نقض اصول حقوق بشردوستانه بین المللی است . حمله رژیم اسرائیل علاوه بر نقض اصل بنیادین عدم استفاده از زور از لحاظ حمله به تاسیسات هسته ای ممنوع است و نقض حقوق بین الملل است . دلیل این ممنوعیت ، جلوگیری از خسارات بیش از حد و غیرضروری به غیرنظامیان ، محیط زیست و اصولا حفظ حیات به معنای عام است ، چنین حمله ای نقض حقوق بشر دوستانه و جنایت جنگی به شمار می آید .

ایران می تواند در چهارچوب دفاع مشروع و با توجه به فعال سازی مکانیسم وتو ، با رعایت 2 اصل اساسی ( وجود آشکار حمله خارجی و رعایت تناسب میان تجاوز خارجی و دفاع صورت گرفته ) جوابی دندان شکن به متجاوز می دهد تا از وقوع چنین تجاوزاتی در آینده جلوگیری شود .

همچنین در چهارچوب دیپلماتیک ایران می تواند از طریق همکاری با متحدان خود در جنبش عدم تعهد و سازمان همکاری اسلامی ، حمایت بین المللی را برای محکومیت اسرائیل جلب کند. همچنین ، تقویت دیپلماسی عمومی برای اطلاع رسانی درباره ماهیت صلح آمیز برنامه هسته ای ایران و نقض حقوق بین الملل توسط اسرائیل ضروری است.

در خصوص اقدامات اقتصادی ، اعمال تحریم های بین المللی علیه اسرائیل ، به ویژه در زمینه همکاری های نظامی و فناوری ، می تواند به عنوان اهرمی برای پاسخگویی استفاده شود. ایران همچنین می تواند از طریق همکاری با شرکای اقتصادی خود ، مانند چین و روسیه ، تاثیرات اقتصادی این تجاوز را کاهش دهد.