نقش آموزش PCK در برنامه ریزی محتوای آموزشی دوره ی ابتدایی

با توجه به یافته های پژوهش، برای ارتقای برنامه ریزی محتوای آموزشی مبتنی بر PCK در دوره ابتدایی، مجموعه ای از پیشنهادهای راهبردی و اجرایی ارائه می شود. نخست، پیشنهاد می گردد دانشگاه فرهنگیان بازطراحی دوره های تربیت معلم را از رویکرد «دانش محور صرف» به مدل «تجربه محور–ترجمانی» تغییر دهد و واحدهای تخصصی روایت نگاری آموزشی و تحلیل بدفهمی های رایج دانش آموزان را در سرفصل های رسمی بگنجاند. این امر می تواند در قالب ایجاد «بانک خطاهای محتوایی کودک محور» طراحی شود که معلمان، به ویژه معلمان راهنما، تجربه های واقعی خود را در آن ثبت کنند.

دوم، توصیه می شود وزارت آموزش و پرورش با همکاری گروه های پژوهشی، برنامه های ضمن خدمت را به سمت «تمرین مستمر PCK تعاملی» هدایت کند. برای مثال، در کارگاه های استانی، معلمان به جای ارائه توضیح مستقیم، فعالیت های تجربه سازی عینی طراحی کنند (مانند ابزارهای دست ساز اندازه گیری، نمایش های کلاسی، روایت های موقعیت بردار) و گزارش اجرای آن را در قالب نمونه های مستندسازی شده ثبت نمایند.

سوم، پیشنهاد می شود مدیران مدارس ابتدایی شهر اصفهان، با حمایت اداره کل آموزش و پرورش استان اصفهان جلسات ماهانه «تحلیل تدریس ترجمانی محتوا» برگزار کنند که در آن، معلمان پیرامون یک مفهوم درسی مشترک، نمونه های مختلف تجربه سازی را عرضه، نقد و بهینه کنند. این نشست ها سبب تقویت حافظه موقعیتی، افزایش خلاقیت در طراحی محتوا و تبدیل خطا به فرصت یادگیری در مقیاس مدرسه خواهد شد.

چهارم، توصیه می شود در برنامه ریزی محتوای تکمیلی، معلمان راهنما با مشارکت در انتخاب منابع و تولید بسته های یادگیری، نقش سازمان یافته داشته باشند. در نهایت، انتظار می رود سیاست های آینده، به جای تاکید بر «کمیت تدریس»، بر «کیفیت ترجمه محتوای قابل فهم برای کودک» تمرکز کنند تا یادگیری درونی، خلاق و پایدار در دوره ابتدایی تقویت گردد.