صحبت با درگذشتگان با هوش مصنوعی (AI)

درخواست شما بسیار جالب و مرتبط با یکی از جنجالی ترین حوزه های هوش مصنوعی است. به عنوان یک متخصص، در اینجا 5 مقاله بسیار راحت و ساده در مورد "صحبت با درگذشتگان با هوش مصنوعی" برای شما آماده می شود که جنبه های مختلف این فناوری، از جمله نحوه کار، کاربردها، مسائل اخلاقی و تاثیر روانی آن را پوشش می دهد:

5 مقاله در مورد صحبت با درگذشتگان با هوش مصنوعی (AI)

1. آواتارهای دیجیتال: چگونه هوش مصنوعی عزیزان از دست رفته ما را شبیه سازی می کند؟

موضوع: مکانیسم و ​​نحوه عملکرد فناوری.

مقاله:

می توانید صدای پدربزرگتان را دوباره بشنوید یا پیامی را از دوست فوت شده دریافت کنید. امروز، این رویا به لطف پیشرفت در تولید هوش مصنوعی (Generative AI) در حال تبدیل شدن به واقعیت است. شرکت های فناوری در حال توسعه «بات های غم» (Griefbots) یا آواتارهای دیجیتالی هستند که می توانند شخصیت های لحن صدا و حتی حرکات افراد درگذشته را تقلید کنند.

این آواتارها چگونه ساخته می شوند؟ روش کار بسیار ساده است: هوش مصنوعی از روش تحلیل حجم عظیمی از داده های به جا مانده از فرد، مانند پیام های، ایمیل ها، پست های شبکه های اجتماعی، متن ها و کلیپ های صوتی، الگوهای شخصیتی او را به یاد می آورد. سپس مدل زبانی بزرگ (مانند مدل های مشابه ChatGPT) با این داده ها آموزش داده می شود تا به شیوه ای پاسخ دهد که گویی آن شخص زنده است. در چند فناوری پیشرفته، با استفاده از فناوری دیپ فیک (Deepfake) ، آواتارهای ویدیویی نیز می شوند که ظاهر و حرکت فرد شبیه سازی می شوند. این ها به دنبال ایجاد یک «بقا و جاودانگی دیجیتال» هستند تا یاد عزیزانمان را به شکلی فناوریی زنده نگه دارند.

2. تسکین یا توقف؟ تاثیر روانی گفتگو با مردگان دیجیتال

موضوع: مزایا و خطرات روانی استفاده از این فناوری.

متن مقاله:

مهم ترین کاربرد این فناوری، ارائه یک ابزار حمایتی برای افراد سوگوار است. می توانید مکالمه ناتمامی را به پایان برسانید یا در یک لحظه مهم زندگی، با شخص مهمی که می خواهید بنویسید. برای برخی، این می تواند یک تسکین موقت باشد و به مرور زمان به موفقیت مرگ کمک کند.

اما روانشناسان هشدارهایی جدی می دهند. طولانی مدت و استفاده از این آواتارها ممکن است طبیعی سوگواری را مختل کند. سوگواری نیاز به پذیرش نهایی مرگ دارد، در حالی که این فناوری به طور مداوم حضور فرد را شبیه سازی می کند. این خطر وجود دارد که وابستگی شدیدی به نسخه دیجیتالی ایجاد شود که در نهایت منجر به افزایش سردرگمی، استرس و آسیب شود. توصیه ها می شوند که اگر از این ابزارها استفاده می شود، باید صرفا به عنوان یک کمک موقت برای یادآوری وجود داشته باشد، نه جایگزینی برای اثبات شود.

3. آینه سیاه در دنیای واقعی: نگرانی های اخلاقی و حقوقی

موضوع: مسائل اخلاقی، حفظ حریم خصوصی و مالکیت داده ها.

مقاله:

فناوری صحبت با درگذشتگان، مرزهای اخلاقی را پیش روی ما قرار داده است. عوامل این پدیده ها را «تج غم و اندوه» می نامند و می گویند این شرکت ها را از آسیب پذیری روانی ها سوگوار کسب درآمد می کنند. مسائل اصلی بسیار مهم هستند:

1. رضایت درگذشته: آیا فرد قبل از مرگ به صورت رسمی و آگاهانه اجازه داده می شود که برای ساخت آواتار استفاده شود؟
2. مالکیت داده: پس از مرگ، چه کسی مالک داده ها و آواتار تولید می شود؟ آیا فرزندان، همسر یا شرکت سازنده؟
3. حریم خصوصی آواتار: اگر آواتار در یک مکالمه خصوصی، محرمانه را فاش کند، مسئولیت آن بر روی اطلاعات کیست؟

از نظر حقوقی، هنوز قوانین مشخصی برای «حقوق پس از مرگ دیجیتال» یا نحوه مدیریت آواتارهای هوش مصنوعی وجود ندارد. این فناوری شبیه به قسمت هایی از سریال های علمی تخیلی مانند «آینه سیاه» (Black Mirror) است که به ما یادآوری می کند که فناوری همیشه با چالش های اخلاقی همراه است.

4. نوآوری های کلیدی: از چت بات های متنی تا آواتارهای هولوگرامی.

موضوع: انواع محصولات و نمونه های واقعی در بازار.

مقاله:

این فناوری تنها محدود به یک ربات ساده متنی نیست و در حال شکل گیری به اشکال مختلف است:

• چت بات های خاطرات (Memory Chatbots): این ساده ترین شکل هستند و بر اساس متون به جا مانده از فرد، پاسخ های متنی تولید می کنند (مانند پروژه های اولیه مثل پروژه دسامبر ).
• آواتارهای صوتی: این پلتفرم ها (مانند HereAfter AI ) صدای فرد را با استفاده از ضبط های موجود شبیه سازی می سازند تا بازماندگان از طریق یک اپلیکیشن یا بلندگوی هوشمند، صدای او را بشنوند و با او صحبت کنند.
• آواتارهای سه بعدی: پیشرفته ترین حالت است که فرد متوفی به شکل یک آواتار ویدیویی یا سه بعدی (مانند اپلیکیشن 2wai یا پروژه های مجازی واقعیت شرکت Deep Brain AI ) ساخته می شود که هم چهره و هم حرکات او را شبیه سازی می کند. در این مدل ها، گاهی به ویدیوهای کمی از فرد زنده برای آموزش مصنوعی مصنوعی نیاز است.

این نوآوران ها نشان دهنده های یک بازار نوظهور با پتانسیل تجاری هستند، اما هر نسخه جدید، بالاتری های ترکیب تر و پیچیده تر از نظر احساسی و اخلاقی همراه است.

5. آینده جاودانگی دیجیتال: آیا ما برای این کار آماده هستیم؟

موضوع: چشم انداز آینده و سوالات نهایی.

متن مقاله:

فناوری صحبت با درگذشتگان تازه در مراحل اولیه است. در آینده، می توانیم انتظار داشته باشیم که این آواتارها بسیار پیچیده تر، هوشمندتر و غیرقابل تشخیص از واقعی شوند. برخی از شرکت ها حتی به دنبال ساخت «ربات های زنده» یا هولوگرام های قابل لمس هستند تا تجربه را کامل کنند.

اما سوال اصلی باقی مانده است: آیا ما از نظر روانی و اجتماعی برای این سطح از "جاودانگی دیجیتال" هستیم؟ در حالی که این فناوری به ما وعده می دهد که هرگز با حقیقت مرگ تنها نیست، شاید دقیقا همین پذیرش مرگ و دست دادن باشد که بخشی از تجربه انسان بودن است. آینده این فناوری تنها به پیشرفت الگوریتم ها، بلکه به ما در درک مفاهیم، ​​تعیین نه های اخلاقی و حفظ ارزش سوگواری سالم است. ما باید تصمیم بگیریم که آیا می خواهیم عزیزانمان برای همیشه در کد و داده ها زنده بمانند، یا اجازه دهیم که در آرامش خاطراتمان زندگی کنند.