انرژی: نبض تمدن بشری
انرژی: نبض تمدن بشری
انرژی، بنیادی ترین نیاز برای تداوم حیات تمدن انسان است. ما نه تنها برای گرمایش، سرمایش و جابه جایی، بلکه برای تامین آب آشامیدنی، تولید غذا و گردش چرخ های صنعت به آن وابسته ایم. تاریخچه پیشرفت بشر، داستان تسلط بر اشکال مختلف انرژی، از آتش گرفته تا شکافت اتم است.
اما امروزه در دوراهی سرنوشت سازی ایستاده ایم. مدل فعلی که متکی بر سوزاندن سوخت های فسیلی است، با دو بحران جدی روبرو است: نخست، پایان پذیری این منابع که امنیت انرژی نسل های آینده را تهدید می کند، و دوم، انتشار گازهای گلخانه ای که موجودیت ما را با بحران تغییرات اقلیمی به خطر انداخته است. این مسیر، مسیری خودتخریبی است.
راه نجات، گذاری هوشمندانه و شجاعانه به سمت "انرژی های پایدار" است. خورشید، باد، آب و زمین گرمایی، منابعی بی پایان و پاک در اختیار ما نهاده اند. این گذار تنها یک انتخاب تکنولوژیک نیست، بلکه آزمونی برای خردمندی و مسئولیت پذیری ما در قالب "انرژی برای توسعه پایدار" است. توسعه ای که نیازهای حال را بدون به خطر انداختن توانایی نسل های آینده برای تامین نیازهایشان، برآورده می سازد.
این تحول، مستلزم سرمایه گذاری کلان در تحقیق و توسعه، بازطراحی زیرساخت ها و عزمی جمعی در سطح جهانی است. آینده بشر نه در زیر دود کارخانه ها، که در درخشش صفحات خورشیدی و چرخش توربین های بادی رقم خواهد خورد. ما وارثان زمینی هستیم که توانایی تامین انرژی پاک و ابدی را برای ما دارد. انتخاب نهایی، بین ادامه راهی کهن و تاریک، یا گام نهادن در مسیری نو و روشن است. این انتخاب، تعریف کننده هویت و میراث ما برای آیندگان خواهد بود.
