ابعاد اخلاقی مددکاری اجتماعی
ابعاد اخلاقی مددکاری اجتماعی
ابعاد اخلاقی مددکاری اجتماعی به مجموعه ای از اصول، ارزش ها و استانداردهای رفتاری گفته می شود که رفتار و تصمیم گیری های مددکار اجتماعی را در مسیر حرفه ای خود هدایت می کند. این ابعاد بیانگر تعهد مددکار نسبت به حفظ کرامت انسانی، رعایت عدالت اجتماعی، احترام به حقوق مددجو، رازداری، صداقت، مسئولیت پذیری و رفتار انسانی است.
به عبارت دیگر، ابعاد اخلاقی مددکاری اجتماعی چارچوبی است که تعیین می کند مددکار چگونه باید با مددجویان، همکاران و جامعه رفتار کند تا در عین ارائه خدمات حرفه ای، به اصول انسانی و ارزش های اخلاقی وفادار بماند. رعایت این ابعاد تضمین می کند که فرآیند مددکاری بر پایه اعتماد، احترام متقابل و عدالت انجام شود و هیچ گونه تبعیض، سوءاستفاده یا بی عدالتی در آن رخ ندهد.
به گزارش میگنا رسانه سلامت روان ایران ابعاد اخلاقی مددکاری اجتماعی راهنمای عمل فردی مددکار و بنیان اصلی اعتماد عمومی به حرفه مددکاری محسوب می شود.
خاطره اکبری نویسنده کتاب مسیر سلامتی تاکید میکند این ابعاد کمک می کند تا مددکاران در موقعیت های دشوار تصمیم های درست بگیرند و نقش خود را به عنوان حامی انسان و عدالت اجتماعی به درستی ایفا کنند.
مددکاری اجتماعی یکی از حرفه های انسانی و ارزش محور است که هدف اصلی آن بهبود کیفیت زندگی افراد، خانواده ها و جوامع است. این حرفه بر پایه اصول اخلاقی و ارزش های انسانی شکل گرفته و مددکاران اجتماعی موظف اند در تمام فعالیت های خود به ابعاد اخلاقی این حرفه پایبند باشند. ابعاد اخلاقی مددکاری اجتماعی شامل مجموعه ای از ارزش ها، اصول و استانداردهای رفتاری است که رفتار حرفه ای مددکار را هدایت می کند و تضمین می نماید که حقوق و کرامت انسان ها در فرآیند کمک رسانی حفظ شود.
یکی از مهم ترین ابعاد اخلاقی مددکاری اجتماعی، اصل احترام به شان و کرامت انسان است. مددکار اجتماعی باید هر فرد را صرف نظر از نژاد، جنسیت، مذهب، وضعیت اقتصادی یا فرهنگی، به عنوان انسانی ارزشمند بپذیرد و به او احترام بگذارد. این رویکرد باعث ایجاد اعتماد متقابل و رابطه ای سالم میان مددکار و مددجو می شود.
بعد دیگر اخلاقی در مددکاری اجتماعی، اصل رازداری و حفظ حریم خصوصی مددجو است. مددکار اجتماعی موظف است تمامی اطلاعاتی را که از مددجو دریافت می کند، محرمانه نگه دارد و تنها در مواردی که قانون اجازه می دهد یا به صلاح مددجو است، آن اطلاعات را در اختیار دیگران قرار دهد. رعایت این اصل یکی از مهم ترین نشانه های پایبندی به اخلاق حرفه ای در مددکاری اجتماعی است.
از دیگر ابعاد اخلاقی مهم، اصل عدالت اجتماعی و برابری است. مددکار اجتماعی باید در راستای کاهش تبعیض، نابرابری و فقر در جامعه تلاش کند. او باید فرصت های برابر را برای همه افراد فراهم آورد و از گروه های آسیب پذیر حمایت نماید. تحقق عدالت اجتماعی نه تنها هدف حرفه مددکاری اجتماعی است، بلکه یکی از ارکان اساسی اخلاق حرفه ای در این حوزه به شمار می رود.
مسئولیت پذیری حرفه ای نیز از ابعاد اخلاقی کلیدی مددکاری اجتماعی محسوب می شود. مددکار اجتماعی باید در برابر اقدامات خود پاسخگو باشد و همواره در جهت رشد علمی و حرفه ای تلاش کند. رعایت صداقت، شفافیت در تصمیم گیری و پرهیز از هرگونه سوءاستفاده از قدرت یا موقعیت شغلی از دیگر جنبه های این اصل اخلاقی است.
همدلی و شفقت انسانی بخش مهمی از ابعاد اخلاقی مددکاری اجتماعی است. مددکار اجتماعی باید توانایی درک احساسات و شرایط مددجو را داشته باشد تا بتواند به صورت واقعی و انسانی به او کمک کند. این ویژگی سبب می شود مددجو احساس ارزشمندی، امید و حمایت بیشتری تجربه کند.
بنابراین، ابعاد اخلاقی مددکاری اجتماعی مجموعه ای از اصول همچون احترام به انسان، رازداری، عدالت اجتماعی، مسئولیت پذیری و همدلی است که اساس فعالیت مددکاران اجتماعی را تشکیل می دهد. رعایت این ابعاد، موجب ارتقای کیفیت خدمات مددکاری، افزایش اعتماد عمومی و توسعه عدالت اجتماعی در جامعه می شود.
