هوش مصنوعی سبز در مسیر پایداری انرژی: از چارچوب تا سیاست گذاری

با گسترش روزافزون کاربردهای هوش مصنوعی در صنایع مختلف، به ویژه در حوزه انرژی، توجه به پایداری زیست محیطی این فناوری به یک ضرورت راهبردی تبدیل شده است. مقاله ای با عنوان "Towards Sustainable AI: A Comprehensive Framework for Green AI" که در سال ۲۰۲۴ در مجله Discover Sustainability منتشر شده، به بررسی ابعاد مختلف توسعه هوش مصنوعی سبز و تاثیر آن بر مصرف انرژی و منابع طبیعی می پردازد.

نویسندگان این مقاله با رویکردی تحلیلی، چالش های زیست محیطی مرتبط با مدل های یادگیری ماشین و یادگیری عمیق را بررسی کرده اند. آن ها نشان می دهند که آموزش مدل های بزرگ هوش مصنوعی، مانند شبکه های عصبی عمیق، نیازمند منابع محاسباتی عظیم و مصرف انرژی قابل توجهی است که می تواند منجر به افزایش ردپای کربن شود.

برای پاسخ به این چالش، مقاله یک چارچوب جامع برای توسعه هوش مصنوعی پایدار پیشنهاد می دهد. این چارچوب شامل چهار محور اصلی است:

- بهینه سازی الگوریتم ها برای کاهش مصرف انرژی در فرآیند آموزش 

- استفاده از زیرساخت های محاسباتی سبز مانند مراکز داده با انرژی تجدیدپذیر 

- شفافیت در گزارش گیری مصرف منابع و ارزیابی چرخه عمر مدل ها 

- تدوین سیاست های راهبردی برای هدایت توسعه هوش مصنوعی در راستای اهداف توسعه پایدار

⚡☀️📺🌍📊📉

*☀️📺📺

در بخش سیاست گذاری، مقاله چهار راهکار کلیدی را پیشنهاد می دهد:

1. استانداردسازی مصرف انرژی در مدل های هوش مصنوعی 

 تدوین معیارهای مشخص برای اندازه گیری مصرف انرژی در آموزش و استقرار مدل ها، به طوری که این معیارها در ارزیابی کیفیت مدل ها لحاظ شوند، نه فقط دقت یا سرعت آن ها.

2. شفافیت در گزارش گیری منابع مصرفی 

 توسعه دهندگان باید اطلاعات مربوط به مصرف انرژی، منابع سخت افزاری، و ردپای کربن مدل های خود را به صورت عمومی منتشر کنند تا امکان تصمیم گیری آگاهانه برای کاربران و سیاست گذاران فراهم شود.

3. ایجاد زیرساخت های محاسباتی سبز 

 استفاده از مراکز داده ای با انرژی های تجدیدپذیر و طراحی الگوریتم هایی که روی سخت افزارهای کم مصرف قابل اجرا باشند، از جمله راهکارهای پیشنهادی مقاله است.

4. همکاری بین نهادی و تدوین سیاست های ملی 

 مقاله خواستار همکاری میان دانشگاه ها، شرکت های فناوری، و نهادهای دولتی برای تدوین سیاست های ملی در حوزه Green AI است؛ از جمله حمایت مالی، مقررات گذاری، و آموزش نیروی انسانی متخصص.

در نتیجه گیری، نویسندگان تاکید می کنند که حرکت به سوی هوش مصنوعی پایدار نه تنها یک انتخاب اخلاقی، بلکه یک ضرورت فناورانه و زیست محیطی است. اجرای این سیاست ها می تواند به کاهش اثرات منفی زیست محیطی مدل های هوش مصنوعی کمک کرده و مسیر توسعه فناوری را با اهداف توسعه پایدار هم راستا سازد