دفاع از عدالت خانوادگی: رویکردی جدید در برابر اجرای توافقات پیش از ازدواج
توافق نامه های پیش از ازدواج در چند دهه گذشته در ایالات متحده آمریکا قابل اجرا شده اند. این توافق نامه ها که به طور سنتی به دلیل نگرانی های مربوط به سیاست های عمومی غیرقابل اجرا بودند، در بحبوحه پیشرفت برابری جنسیتی مورد پذیرش قرار گرفتند. با این حال، منتقدان استدلال می کنند که اجرای توافق نامه های پیش از ازدواج ممکن است در واقع آسیب پذیری های اقتصادی را در بین زنان تداوم بخشد. با این حال، این انتقادات مبتنی بر بی عدالتی جنسیتی کاملا قانع کننده نیستند، زیرا آنها به طور کامل تمایز توافق نامه های پیش از ازدواج را به عنوان قراردادهایی در حوزه خانواده در نظر نمی گیرند. برای اصلاح این نقص، با تکیه بر مفهوم والزری عدالت توزیعی، این مقاله نقدی جدید مبتنی بر عدالت از اجرای توافق نامه های پیش از ازدواج ارائه می دهد و استدلال می کند که اجرای توافق نامه های پیش از ازدواج به این معنا اشتباه است که نقض اصول توزیعی متمایز حاکم بر حوزه خانواده را تسهیل می کند. این مقاله ادعا می کند که چنین اجرایی ممکن است هنجارهای بازار را وارد خانواده کند، درک اجتماعی مشترک از ازدواج را تحریف کند و نابرابری مبتنی بر بازار را به قدرت نامتوازن در خانواده تبدیل کند. با این حال، انکار کامل قابلیت اجرای توافق نامه های پیش از ازدواج می تواند به عنوان عدم احترام به استقلال همسران، که به طور گسترده به عنوان عنصر اصلی ازدواج مدرن شناخته می شود، مورد انتقاد قرار گیرد. در پاسخ به این ایراد احتمالی، این مقاله مدل چهار گزینه ای را به عنوان جایگزینی معرفی می کند که به همسران اجازه می دهد از بین چهار رژیم از پیش تعریف شده ی اموال زناشویی یکی را انتخاب کنند. انتظار می رود این رویکرد، ضمن احترام به استقلال فردی همسران، تمامیت رابطه ای ازدواج را حفظ کند.
یوچن ژائو
مجله بین المللی حقوق، سیاست و خانواده ، جلد ۳۹، شماره ۱، ۲۰۲۵.
منتشر شده: ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۵