معنویت اسلامی، معنویت حقیقی
بسم الله الرحمن الرحیم
با غرق شدن انسان معاصر در میان امواج سهمگین مدرنیته و تجدد و آشکار شدن ناکارآمدی مادی گرایی تمدن مدرن غرب، عطش معنویت بسیاری از انسان های جهان مدرن را بی تاب کرد و گرایش به معنویت گرایی فزونی یافت. در چنین فضایی بسیاری از مدعیان معنویت، فرصت را غنیمت شمردند و با ادعاهای پر زرق و برق، فریبنده و وسوسه برانگیز با ارائه معنویت های کاذب و توهم برانگیز انسان ها را تشنه بر کرانه معنویت وهم آلود برده، تشنه کام تر بر گردانند. البته این جریان همچنان ادامه دارد و دکان داران معنویت های دروغین همچنان با همان مبانی انسان محور و لذت گرای تمدن غربی، اما با رنگ و لعاب معنوی ترک تازی می کنند و نه تنها از حیرت و درماندگی انسان غارت شده توسط اومانیسم و مدرنیسم، نکاستند، بلکه بر تحیر او افزودند. اما در این بازار و کارزار معنویت فروشی و معنویت خواهی، معنویت حقیقی را باید در اسلام ناب کاوید که کاملترین نسخه شفابخش دل و سیراب کننده جانها است. صد حیف و افسوس با وجود منابع و معارف ژرف در اسلام عزیز و نیز در آثار گرانسنگ علمی علمای بزرگ اسلام در طول تاریخ، آثار قابل توجهی در معرفی ابعاد گوناگون نظری و عملی معنویت اسلام جهت عرضه آن به جهانیان ارائه نشده است و باید دردمندانه گفت، در آغاز راهیم. بی تردید چاره ای نیست جزء این که باید بزرگان و اندیشمندان وارد گود شوند و این نیاز مبرم جامعه ایرانی و جهانی را پاسخگو باشند. به هر تقدیر، در این آغازینه راه و هنگامه رویش و سربرآوردن علم معنویت اسلامی، اینجانب با همه بضاعت اندک و فقر دانشی، مقاله «بررسی تطبیقی جاذبه های معنوی نماز و ذاذن در معنویت دین اسلام و آیین بودا با تاکید بر مکتب ابن عربی و مکتب ذن»را تدوین و تقدیم کردم تا جرعه ای از چشمه زلال معنویت اسلام ناب، به معنویت جویان تقدیم کنم؛ تا که، قبول افتد و که، در نظر آید.
فصبر جمیل والله المستعان