اتحاد ترامپ و نتانیاهو در تحلیل دکترموسوی فرد از نظرجرم شناسی امنیتی و پیامدهای بین المللی | ریحان نیوز

دکترسیدمحمدرضا موسوی فرد در تحلیل ارائه شده ریحان نیوز معتقد است : اتحاد استراتژیک دونالد ترامپ و بنیامین نتانیاهو نمونه ای بارز از خشونت ساختاری در عرصه روابط بین الملل ارزیابی می شود. این همکاری راهبردی با بهره گیری از سه مکانیزم اصلی جرم انگاری مقاومت مشروع، عادی سازی خشونت سیستماتیک از طریق ابزارهای رسانه ای و نهادینه سازی تبعیض در قوانین، چارچوبی نوین برای بحران آفرینی سازمان یافته در خاورمیانه پدید آورد. تصمیماتی چون انتقال سفارت آمریکا به بیت المقدس و به رسمیت شناسی حاکمیت اسرائیل بر بلندی های جولان، نمونه های عینی نقض عمدی هنجارهای بین المللی بود که بنیان های حقوق بین الملل را با چالشی جدی مواجه ساخت.

مولفه های اصلی اتحاد از نگاه جرم شناسی امنیتی

در چارچوب رهیافت جرم شناسی امنیتی، همکاری راهبردی ترامپ و نتانیاهو منجر به اتخاذ سلسله اقدامات امنیتی-نظامی با پیامدهای خشونت بار گسترده گردیده است. این اقدامات در سطح سیاسی و بین المللی دارای مولفه های مشخصی هستند: اجرای عملیات های نظامی هدفمند علیه زیرساخت های غیرنظامی و جمعیت های مدنی؛ تلاش برای دگرگونی ساختارهای حاکمیتی به منظور ایجاد بی ثباتی سیاسی و بی ثباتی اجتماعی؛ پشتیبانی از اقدامات ترور هدفمند علیه شخصیت های سیاسی و کنشگران مدنی؛ و تحریک عمدی ناآرامی های داخلی و تشدید درگیری های فرقه ای. از منظر حقوق کیفری بین المللی، چنین رفتارهایی در زمره مصادیق جرائم سازمان یافته فراملی قرار گرفته و می توانند مشمول عناوین کیفری از قبیل مشارکت در ارتکاب جرائم جنگی و جنایات علیه بشریت محسوب گردند.

پیامدهای حقوقی بین المللی

در چارچوب حقوق بین الملل کیفری، همکاری راهبردی ترامپ و نتانیاهو می تواند پیامدهای حقوقی متعدد را در سطح بین المللی به همراه داشته باشد. بر اساس اسناد محاکم بین المللی از جمله دیوان کیفری بین المللی، مصونیت مقامات دولتی مانع تعقیب قضایی آنان در موارد ارتکاب جنایات بین المللی نخواهد بود. در سطح عملی، این پیامدها می تواند شامل اعمال تحریم های هدفمند، محدودیت های سفر برای مقامات مربوطه، کاهش همکاری های نظامی-امنیتی و افزایش فشارهای دیپلماتیک از جانب جامعه بین المللی باشد. همچنین از منظر حقوق بین الملل، حمایت نظامی، حمایت سیاسی و حمایت لجستیکی از دولتی که مرتکب جنایات بین المللی می شود، در صورت احراز شرایط می تواند به عنوان معاونت در ارتکاب جنایات قلمداد گردد که مسئولیت کیفری فردی مقامات و مسئولیت دولت حامی را در پی خواهد داشت.

پیامدهای انسانی و منطقه ای

پیامدهای انسانی این سیاست های خصمانه به ویژه در نوار غزه و کرانه باختری تجلی عینی یافته است. افزایش نرخ بیکاری، کاهش شاخص های توسعه انسانی و رشد اختلالات روانی در میان کودکان فلسطینی، همگی نشان از شکل گیری «جامعه آسیب دیده» دارد که خود به عاملی برای تداوم چرخه خشونت بدل گشته است. این وضعیت نمونه ای از «امنیت مبتنی بر ناامنی دیگران» را به نمایش نهاده که در آن امنیت اسرائیل مستلزم ناامنی گسترده فلسطینیان است. از منظر نظریه منازعه، این اتحاد را باید عامل تشدیدکننده تضادهای ساختاری در خاورمیانه به شمار آورد. رویکرد یکجانبه گرایانه ترامپ و نتانیاهو با ایجاد چرخه معیوب خشونت و واکنش های متقابل، معماری امنیتی منطقه را دگرگون ساخته و بستر را برای تشدید درگیری های فرقه ای و گسترش جنگ منطقه ای فراهم آورده است.

برآیند تحلیلی

اتحاد ترامپ-نتانیاهو الگویی خطرناک از سیاست گذاری امنیتی تهاجمی را بنیان نهاد که نه تنها توازن امنیتی خاورمیانه را برهم زد، بلکه چارچوب های حقوقی بین المللی را به چالش جدی کشید. این همکاری استراتژیک نشان داد چگونه به کارگیری قدرت سیاسی برای تثبیت موقعیت گروه های حاکم می تواند تلاش ها برای صلح پایدار را تضعیف کند و بستر را برای بی ثباتی بلندمدت منطقه ای فراهم نماید. پیامدهای گسترده این اتحاد هم در سطح بین المللی و هم در سطح منطقه ای ادامه خواهد داشت و افزایش تنش ها در خاورمیانه را در پی خواهد داشت.

قابل دسترسی در : http://www.reyhannews.ir/?p=31661