الزام های محیط زیستی در نیروگاه گازی

الزام های محیط زیستی در نیروگاه گازی بر اساس مقررات ملی و بین المللی طراحی و اعمال می شوند تا آلودگی های زیست محیطی از جمله آلاینده های هوا کاهش یافته و سلامت محیط زیست حفظ شود.

الزام های محیط زیستی

• رعایت استانداردهای سختگیرانه انتشار گازها مانند NOx و SOx که در ایران عدد استاندارد برای NOx حدود 350 ppm است، ولی نیروگاه های پیشرفته حتی به کمتر از 40 ppm می رسند.
• نصب سیستم های پایش و مانیتورینگ مداوم گازهای خروجی از دودکش برای کنترل دقیق آلاینده ها.
• استفاده از فناوری های کم آلاینده در محفظه احتراق برای کاهش تولید آلاینده ها.
• مدیریت صحیح پسماند و جلوگیری از آلودگی آب های زیرزمینی و خاک.
• کنترل و کاهش آلودگی صوتی ناشی از عملکرد نیروگاه.

روش های کاهش آلایندگی در نیروگاه گازی

• استفاده از مشعل های نوع Premix به جای Diffusion که احتراق بهتری دارند و NOx کمتری تولید می کنند.
• استفاده از کاتالیزورها برای کاهش انتخابی NOx (SCR) در گازهای خروجی.
• بهینه سازی سوخت از طریق ساختارهای نانوامولسیونی یا جذب نانویی که احتراق کامل تر و آلاینده کمتر تولید می کند.
• بکارگیری سیستم های اسکرابر برای حذف آلاینده های گازی مثل SOx از دودکش.
• بهره برداری بر اساس بهینه ترین شرایط عملیاتی برای کاهش مصرف سوخت و تولید کمتر آلاینده.

نیروگاه گازی خلیج فارس نمونه برجسته ای است که با فناوری های پیشرفته توانسته میزان آلایندگی NOx را تا 20 الی 40 ppm کاهش دهد که حتی از استانداردهای اروپایی هم پایین تر است. همچنین این نیروگاه مجهز به سیستم های پایش آنلاین و مانیتورینگ مداوم است که آلاینده ها را کنترل می کند.

این اقدامات به کاهش اثرات زیست محیطی نیروگاه های گازی کمک کرده و نقش مهمی در حفظ کیفیت هوا و سلامت اکوسیستم های اطراف ایفا می کنند.