"به نام خدا"موضوع: دوجمله ای / دو کلمه ای های برگشت ناپذیر جبری
جمله فوق به طور گسترده در ریاضیات برای اشاره به اصطلاحات جفت شده در جبر استفاده می شود. در زبان شناسی و سبک شناسی فارسی، دوجمله ای های برگشت ناپذیر به جفت کلماتی اشاره دارند که بر اساس نوعی ارتباط بین آنها با هم ترکیب شده اند. آنها به بخش های گفتاری یکسانی تعلق دارند. فقط با استفاده از آنها به صورت جفت و با یک ترتیب خاص، می توانند کل عبارت را بدون اینکه برای گوش های آموزش دیده کمی نامفهوم به نظر برسند، منتقل کنند. اینکه آنها به چه ترتیبی و با چه حروف ربط استفاده می شوند، به نحوه استفاده گویندگان بومی در طول سال ها بستگی دارد. بومیان تقریبا هیچ مشکلی در یادگیری آنها ندارند، زیرا از بدو تولد آنها را به ترتیب درست می بینند و می شنوند. آنها می توانند به طور شهودی متوجه شوند که چه زمانی کلمات به ترتیب "اشتباه" استفاده می شوند. در بیشتر موارد، به هم ریختن ترتیب، معنای آنها را تغییر نمی دهد یا آنها را به هیچ وجه گیج کننده نمی کند. برای مثال، جفت «دشت و دمن» می تواند توسط کاربران جدید یا زبان آموزان فارسی به اشتباه «دمن و دشت» در نظر گرفته شود؛ زیرا طبق دستور زبان فارسی هیچ الزام خاصی وجود ندارد که همیشه قبل از «دشت» واژه «دمن» گفته شود.
