نظریه کوئیر

نظریه کوئیز

باتلر نماینده اصلی تئوری کوئیر، یکی از مهییج ترین اشکال فمینیسم معاصر یا پست-فمینیسم، است. اگر چه او با توسعه دادن رویکردی متفاوت از هاراوی، کمتر متمرکز بر روابط انسان/حیوان/ماشین، تا آن حد پیش می رود که بعضی از پیش فرض های فمینیسم را در معرض انتقاد قرار می دهد. معروف ترین – و بحث برانگیزترین-اثر باتلر، آشفتگی جنسیتی است، که عنوان فرعی فمینیسم و براندازی هویت نام دارد . باتلر تنها نظریه پرداز کوئیر نیست. در این میان می توان به ایو سجویک، ترزا دلاریتس، یا دیوید هالپرین، نویسنده فوکوی مقدس و متخصص تاریخ تمایلات جنسی، و ... اشاره کرد.

رویکرد کوئیر نه فقط یک تئوری بلکه یک جنبش است. سازمانی که خود را با آن تداعی می کند ملت کوئیرنام دارد و متعلق به ائتلاف ایدز برای رهایی از قدرت (ACT UP) است، و در همان سالی بنیان نهاده شد که کتاب آشفتگی جنسی و معرفت شناسی خلوتگاه منتشر شدند. ملت کوئیر یک شبکه کنشگران متعهد به دفاع از دگرباشی جنسی (همجنس گرایی زنانه، همجنس گرایی مردانه، دوجنس گرایی و دگرجنس گونه گان) هستند. نظریه پردازان کوئیر، اصطلاح کوئیر [در انگلیسی به معنی عجیب و غریب و نیز همجنس گرای مرد] را برای اهداف خود انتخاب کردند، تا با یک استراتژی معمول معکوس کردن کلمات ننگین، به آن یک معنی مثبت ببخشند. بطور کلی، هدف آن ها بی ثبات کردن هویت های جنسی، اعم از اقلیت و یا اکثریت است.

تئوری کوئیر بخشی از جنبش «غیر طبیعی کردن» هویت هایی است که در نیمه دوم قرن بیستم پدید آمدند، اما ریشه آن به اوایل عصر مدرن بر می گردد. در این تئوری، فمینیسم به طور موثری از طریق مورد سئوال قرار دادن ایده مردسالاری -سلطه مردان- که بنوعی در طبیعت نگاشته شده است، مشکلات هویت های جنسی سنتی را آشکار می کند اما، این مسئله به اندازه کافی به جلو نرفت و از آن بیشتر، با غیر طبیعی نمودن بعضی از هویت ها، برخی هویت های دیگر را طبیعی کرد. همین امر در مورد جنبش همجنس گرا و همه جنبش های هویت اقلیت نیز صادق است. از این رو، بنا بر تئوری پردازان کوئیر، این خود مفهوم هویتاست که باید رد شود. به نظر می رسد ریشه این رویکرد در اندیشه های فوکو قرار دارد ، زیرا بر اساس اندیشه های فوکو هر «سوژه»ای متشکل از یک فرم از «قدرت» است. از دیگر خاستگاه های این تفکر ایده «فرایند بدون سوژه» است که توسط آلتوسر فرموله شده است. از منظر تئوری کوئیر، مهم این است که موقعیت سوژه نفی شود تا اینکه به قدرت، استطاعت ابتیاع را ندهد.