تقویت مهارت نوشتاری در یک دانش آموز پایه ابتدایی با بهره گیری از روش داستان نویسی خلاق (یک تجربه آموزش پژوهی)
یکی از چالش های مهم در آموزش زبان فارسی در مقطع ابتدایی، ضعف دانش آموزان در نوشتن انشا و بیان افکار خویش به صورت منسجم است. بسیاری از دانش آموزان هنگام نوشتن، با محدودیت واژگان، کمبود ایده و ترس از اشتباه مواجه می شوند و همین امر باعث کاهش انگیزه آنان می گردد. در تجربه اخیر خود، برای رفع این مشکل در یکی از دانش آموزانم از روش داستان نویسی خلاق بهره گرفتم.
در این روش، ابتدا به جای تحمیل یک موضوع کلی، از دانش آموز خواسته شد یک تصویر ذهنی یا یک موقعیت ساده روزمره را انتخاب کرده و آن را به صورت داستان روایت کند. در ادامه، با استفاده از پرسش های راهبردی مانند «چه کسی در این داستان حضور دارد؟»، «چه اتفاقی می افتد؟» و «پایان ماجرا چگونه خواهد بود؟» به هدایت او پرداختم. این پرسش ها به دانش آموز کمک کرد تا افکار خود را سازمان دهی کند و از تکرار جملات کلیشه ای بپرهیزد.
همچنین برای تقویت واژگان، فهرستی از کلمات جدید و جملات نمونه در اختیار او قرار دادم تا بتواند در متن خود به کار گیرد. به مرور، اعتماد به نفس دانش آموز افزایش یافت و توانست بدون ترس از اشتباه، جملات طولانی تر و منسجم تر بنویسد. مهم تر از آن، علاقه او به نوشتن و خواندن داستان های دیگران نیز بیشتر شد.
این تجربه نشان داد که روش داستان نویسی خلاق، علاوه بر ارتقای مهارت نوشتاری، موجب تقویت تخیل، افزایش انگیزه و بهبود اعتماد به نفس دانش آموز می گردد. بنابراین می تواند به عنوان روشی کارآمد در آموزش زبان فارسی مورد استفاده معلمان قرار گیرد.