تقویت مهارت گوش دادن فعال در یک دانش آموز پایه ابتدایی با بهره گیری از قصه گویی

در کلاس من دانش آموزی حضور داشت که در هنگام تدریس تمرکز کمی داشت و به سختی به سخنان معلم و همکلاسی هایش گوش می داد. او غالبا وسط صحبت دیگران حواسش پرت می شد، نکات اصلی را از دست می داد و در یادگیری دچار مشکل می شد. این مسئله نه تنها بر پیشرفت تحصیلی اش اثر منفی داشت، بلکه در روابط اجتماعی او نیز مشکل آفرین بود. به همین دلیل تصمیم گرفتم از روش قصه گویی برای تقویت مهارت گوش دادن فعال او استفاده کنم.

در مرحله اول، هر هفته زمانی کوتاه را به خواندن قصه اختصاص دادم. قصه ها عمدتا از منابع ادبیات کودک انتخاب می شد و با صداها، حرکات و تغییر لحن همراه بود تا جذابیت بیشتری پیدا کند. سپس از او می خواستم بخش هایی از قصه را بازگو کند یا به سوالاتی ساده درباره داستان پاسخ دهد. در مراحل بعدی، به تدریج قصه ها طولانی تر و پرسش ها دقیق تر شدند؛ به گونه ای که نیازمند دقت و تمرکز بیشتر بودند.

همزمان، برای تقویت انگیزه، از روش تشویق کلامی و حتی نمایش نقاشی های مرتبط با قصه استفاده کردم تا شنیدن برایش با تجربه ای لذت بخش پیوند بخورد. بعد از چند هفته، تغییرات آشکاری مشاهده شد: او با اشتیاق بیشتری گوش می داد، نکات اصلی قصه را به خاطر می سپرد و حتی گاهی با علاقه برای هم کلاسی هایش قصه گویی می کرد.

این تجربه نشان داد که قصه گویی می تواند ابزاری موثر و ساده برای ارتقای مهارت گوش دادن فعال در دانش آموزان کم تمرکز باشد و زمینه را برای پیشرفت تحصیلی و اجتماعی آنان فراهم کند.