کاهش پرخاشگری در یک دانش آموز پایه ابتدایی با بهره گیری از تمرین های تن آرامی

در کلاس من دانش آموزی حضور داشت که رفتارهای پرخاشگرانه اش نظم کلاس را مختل می کرد. او در موقعیت های ساده مانند از دست دادن نوبت یا شنیدن یک شوخی کوچک، به سرعت عصبانی می شد و گاهی درگیری فیزیکی پیدا می کرد. این مسئله هم باعث نگرانی همکلاسی هایش شده بود و هم مانع یادگیری خودش.

برای کمک به او تصمیم گرفتم از روش تن آرامی (Relaxation) استفاده کنم؛ روشی ساده و کاربردی که می تواند به کاهش تنش های درونی کمک کند. ابتدا در محیطی آرام و کوتاه مدت تمرین های تنفسی را به او آموزش دادم: «دم عمیق، نگه داشتن نفس، و بازدم آرام.» سپس در زنگ های فراغت یا قبل از شروع آزمون های کلاسی، تمرین هایی مانند بستن چشم ها، شمارش آرام اعداد و شل کردن عضلات را با راهنمایی من انجام می داد.

در کنار این تمرین ها، با او گفت وگوهایی کوتاه داشتم تا یاد بگیرد در لحظه خشم به جای واکنش سریع، چند نفس عمیق بکشد. برای تقویت این رفتار، هر بار که موفق می شد از تن آرامی استفاده کند، او را تحسین کرده و تجربه مثبتش را در جمع بازگو می کردم.

پس از چند هفته، تغییرات محسوسی رخ داد. تعداد درگیری های او کاهش یافت، بیشتر به قوانین کلاسی احترام گذاشت و توانست با همسالانش روابط بهتری برقرار کند. خودش هم ابراز می کرد که هنگام عصبانیت، آرام تر می شود و احساس بهتری دارد.

این تجربه نشان داد که تن آرامی می تواند راهکاری کم هزینه، ساده و موثر برای کاهش پرخاشگری در دانش آموزان باشد و حتی در قالب فعالیت های روزانه مدرسه به کار گرفته شود.