فرق مضاف الیه با صفت در زبان عربی و فارسی

🛑باب دوم فرق اضافه وصفت در زبان عربی وفارسی :

⬅️درزبان فارسی صفت نسبت به اضافه شبیه به هم استعمال می شود به عبارت دیگر از جهت لفظی فرقی ندارند 

منتها در معنا باهم متفاوت است زیرا مقصود از صفت درمعنا همان موصوف است به خلاف اضافه که مقصود از مضاف الیه، مضاف نیست مثلا بگوییم( آب صاف )مقصود از صاف همان اب است اما در مثال آب قنات/ قنات غیر از اب است .

در زبان عربی هم از جهت لفظ با صفت متفاوت است وهم از جهت معنا باهم متفاوت است درزبان عربی مضاف الیه همیشه مجرور است به خلاف صفت وموصوف که از نظر اعراب /تعریف تنکیر /تذکیر تانیث و.. صفت باید درتمام این موارد با موصوف خود متابعت کند علاوه بر ان اصل نعت ومنعوت این است که مشتق باشد . د رصورتی که مضاف ومضاف الیه احکام مذکور را ندارد علاوه براین مضاف که حکم مخصوصی دارد این است مضاف درحال اضافه باید مجرد از ال و تنوین باشد که این حکم مخصوص تمیزی است بین اضافه وصفت که این دو را جدا می کند .

خلاصه نکته خاصی که می شود به ذهن خطور کند این است که فرق اضافه و صفت در زبان فارسی فقط معنا است ولفظ اصلا معیاری برای تمییزنیست به خلاف زبان عربی که اینگونه نیست .