دادگاه صلح؛ گامی به سوی عدالت ترمیمی و کاهش تنش های اجتماعی

امروزه نظام های قضایی کارآمد، در کنار رسیدگی به دعاوی مهم و پیچیده، به دنبال یافتن راهکارهایی برای حل وفصل سریع تر اختلافات جزئی و کم هزینه تر هستند. دادگاه صلح یکی از مهم ترین ابزارها در این مسیر است که با رویکردی نوین، بر حل اختلافات از طریق گفت وگو، میانجیگری و ایجاد توافق های پایدار میان طرفین تمرکز دارد.

فواید و دستاوردهای دادگاه صلح را می توان در چند محور کلیدی برشمرد:

1-کاهش بار پرونده های دادگستری

بسیاری از دعاوی کوچک و اختلافات محلی، با سازوکاری ساده و دوستانه، در همین مرحله حل می شوند و نیازی به ارجاع به محاکم بالاتر پیدا نمی کنند. این امر به کاهش تراکم پرونده ها و تسریع رسیدگی ها کمک شایانی می کند.

2-ارتقاء فرهنگ گفت وگو و سازش

دادگاه صلح، با ترویج مذاکره و تفاهم، به جای صدور حکم الزام آور، فرهنگ مدارا و احترام متقابل را در جامعه تقویت می کند. چنین نگاهی با آموزه های اخلاقی و دینی ما نیز همخوان است.

3-صرفه جویی در هزینه و زمان

طرفین دعوا، بدون درگیر شدن در روندهای طولانی و پرهزینه، به نتیجه ای منصفانه می رسند. این صرفه جویی هم به نفع مردم و هم به نفع نظام قضایی کشور است.

4-تقویت سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی

وقتی مردم ببینند که اختلافاتشان در محیطی آرام، بی طرف و محترمانه حل می شود، اعتماد آن ها به عدالت و حاکمیت قانون افزایش می یابد. این اعتماد، پشتوانه ای ارزشمند برای ثبات اجتماعی است.

5-همسویی با عدالت ترمیمی

در عدالت ترمیمی، هدف نه تنها احقاق حق، بلکه ترمیم روابط آسیب دیده و بازگرداندن آرامش به جامعه است. دادگاه صلح، نمونه عملی چنین رویکردی در نظام قضایی محسوب می شود.

به عنوان حامی این رویکرد، معتقدم تقویت و توسعه دادگاه های صلح، می تواند نقشی تعیین کننده در کاهش حجم پرونده های دادگستری، ارتقاء فرهنگ گفت وگو و ایجاد جامعه ای با روابط سالم تر ایفا کند. سرمایه گذاری بر این بخش، سرمایه گذاری بر آرامش و انسجام اجتماعی است.