مختصری از شیخ فضل الله نوری

14 مرداد 1404 - خواندن 3 دقیقه - 24 بازدید

مختصری از شیخ فضل الله نوری


در کشاکش نهضت عدالت خانه و کنشهای #شیخ_فضل_الله ، #انگلستان به وسیله ی #روشنفکران و #فراماسونهای وابسته به خود در میان #مبارزان و برخی رهبران نهضت نفوذ کردند و به پخش شایعات پرداختند و همواره سعی داشتند روحانیون را با خود همراه کنند.با این توطئه،غربگراها و روشنفکرانی که مغلوب تفکرات #غرب بودند در #مجلس_شورای_ملی نفوذ کرده بودند و خط فکری آنها در مطبوعات نیز منتشر میشد  تا به مقصود خود دست یابند که در همین حال،ماهیت و نام نهضت ، به مشروطه تغییر پیدا کرد.

پس از این ماجرا #شیخ_فضل_الله_نوری از اهداف مشروطه و مجلس شورای ملی به وسیله #سید_محمد_طباطبایی آگاه شد.آزادی بی قید و شرط ملت از جمله مواردی بود که شیخ از اختلاف آن با ماهیت دین صحبت میکرد.



شیخ نسبت به خطر نفوذ در نهضت ، هشداری جدی داده بود. پس از مدتی با نفوذ #بابی_ها و #بهایی ها و مادی مسلک ها در مجلس شورای ملی و فضای بی بند و بار مطبوعات ،این زنگ خطر برای شیخ به صدا در آمد و به مخالفت #مشروطه ای پرداخت که حال ماهیت آن به کلی تغییر کرده بود. حال مشروطه شکلی #سکولار گرفته بود که #شریعت را تهدید میکرد و برای #ایران بسیار خطرساز بود. ایرانی از نظر اینها باید ظاهرا و باطنا ، جسما و روحا فرنگی ماب میشد و از ناخن پا تا موی سر ملت ، باید غربی میشد.

شیخ فضل الله با اینکه از رهبران و مبارزان مشروطه حقیقی بود ، ولی به جرم عدم همراهی و همکاری با جریان انگلیس و غربگرایی ، او را ضد مشروطه قلمداد نمودند.

پس از این کشمکش ها ، مشروطه خواهان به منزل شیخ فضل الله یورش بردند و او را دستگیر کردند.

پس از دستگیری ، در دادگاهی فرمایشی ، قاضی (روحانی)زنجانی حکم به اعدام مجتهد جامع الشرایط ، #حاجی_شیخ_فضل_الله داد و این کار سبب شد تا راه برای کشتن دیگران باز شود و سه سال بعد #حاج_میرزا_علی_آقای_ثقه_الاسلام را بی هیچ گناهی دار زدند و شهید کردند.

#شیخ در پای دار پس از قرائت "و افوض امری الی ان الله بصیر بالعباد" اینگونه گفت:

خدایا تو شاهد باش که من آنچه باید بگویم،به مردم گفتم.شاهد باش که من برای مردم به قرآن تو قسم یاد کردم ،ولی همین مردم گفتند قوطی سیگارش بود.


منابع:

۱_جرعه ای از دریا

۲_شرح حال رجال ایران

۳_ش..هدای روحانیت شیعه در یکصد ساله اخیر

۴_دغدغه های فرهنگی

۵_سیدعلی خامنه ای ٠۶/۱۲/۱۳۸۸ ، ٠۸/٠۸/۱۳۸۴

۶_روحانیت و جامعه پذیری سیاسی