تاثیر تحریم ها بر روی نیروگاه های ایران

تحریم ها تاثیرات چندلایه ای بر نیروگاه های ایران داشته اند که می توان آن ها را در ابعاد زیر بررسی کرد:

⚙️ محدودیت های فنی و تجهیزاتی

• دسترسی محدود به فناوری های نوین مانند توربین های با راندمان بالا، سیستم های کنترل هوشمند و تجهیزات خنک کننده پیشرفته، باعث شده نیروگاه ها با فناوری های قدیمی فعالیت کنند.
• کمبود قطعات یدکی و تجهیزات حساس موجب افزایش زمان تعمیرات، کاهش قابلیت اطمینان و افزایش احتمال خاموشی های ناگهانی شده است.
• در نیروگاه های گازی، افزایش دمای محیط به دلیل گرمایش جهانی و نبود تجهیزات مدرن خنک کننده، راندمان را به شدت کاهش داده و مصرف سوخت را بالا برده است.

💰 چالش های مالی و سرمایه گذاری

• تحریم های بانکی و مالی مانع جذب سرمایه گذاری خارجی برای احداث یا نوسازی نیروگاه ها شده اند.
• عدم دسترسی به منابع مالی بین المللی مانند وام های توسعه ای یا خطوط اعتباری، پروژه های نیروگاهی را با تاخیر یا توقف مواجه کرده است.
• حتی در پروژه هایی مانند نیروگاه های خورشیدی خانگی، تامین تجهیزات با قیمت مناسب و سرمایه گذاری اولیه با دشواری روبروست.

🔬 تاثیر بر نیروگاه های اتمی

• ایران تنها یک نیروگاه هسته ای فعال دارد (بوشهر) که سهمی کمتر از ۲٪ در تولید برق کشور دارد.
• تحریم ها مانع توسعه نیروگاه های جدید اتمی شده اند، در حالی که کشورهای منطقه مانند امارات و عربستان در حال گسترش ظرفیت هسته ای خود هستند.

🌍 تبعات زیست محیطی و پایداری انرژی

• استفاده از فناوری های قدیمی و پرمصرف باعث افزایش مصرف سوخت های فسیلی و در نتیجه افزایش آلاینده ها شده است.
• وابستگی به سوخت های داخلی مانند گاز طبیعی، در شرایط بحران انرژی، فشار مضاعفی بر ذخایر ملی وارد می کند.
• تحریم ها همچنین مانع توسعه انرژی های تجدیدپذیر شده اند، زیرا واردات تجهیزات خورشیدی و بادی با محدودیت مواجه است.

📉 تاثیرات اجتماعی و منطقه ای

• در استان های گرمسیر مانند هرمزگان، تحریم ها به طور غیرمستقیم باعث افزایش خاموشی ها شده اند، زیرا ظرفیت تولید در گرمای شدید کاهش می یابد و تجهیزات فرسوده توان پاسخ گویی ندارند.
• این خاموشی ها سلامت عمومی، فعالیت های اقتصادی و کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار داده اند.