تاثیر معلم و مدرسه بر طرحواره های ذهنی دانش آموزان
مدرسه، پس از خانواده، دومین بافت مهم در رشد شناختی، اجتماعی و هیجانی کودک است. نقش معلم، به عنوان یک الگوی مهم رفتاری و هیجانی، و همچنین نقش ساختاری و فرهنگی مدرسه، می تواند در تقویت یا اصلاح طرحواره های ذهنی دانش آموزان نقشی تعیین کننده داشته باشد. اگرچه طرحواره ها غالبا در سال های اولیه زندگی و در بستر خانواده شکل می گیرند، اما مدرسه می تواند محیطی کلیدی برای بازسازی، فعال سازی یا تعدیل آن ها فراهم کند.
معلمان نه تنها نقش آموزشی دارند، بلکه در قالب تعاملات روزمره، بازخوردها، سبک مدیریت کلاس، و کیفیت روابط بین فردی با دانش آموزان، به طور مستقیم بر نگرش ها و باورهای بنیادین آن ها اثر می گذارند. برای مثال، دانش آموزی که طرحواره «شکست» دارد، ممکن است در مواجهه با معلمی منتقد و سخت گیر، طرحواره اش فعال شده و به اضطراب، اجتناب یا کناره گیری منجر شود. در مقابل، یک معلم حمایت گر، تشویق کننده و حساس به تفاوت های فردی می تواند باورهای ناکارآمد دانش آموز را به چالش بکشد و زمینه ساز اصلاح شناختی شود.
مطالعات نشان داده اند که رابطه مثبت معلم - دانش آموز یکی از مهم ترین عوامل محافظت کننده در برابر اثرات منفی طرحواره های ناسازگار است. زمانی که دانش آموزان احساس امنیت، احترام و پذیرش از سوی معلم را تجربه می کنند، بیشتر احتمال دارد نگرش های منفی خود را بازنگری کرده و وارد فرایند یادگیری فعال شوند.