محله محور بودن تاب آوری چیست؟

محله محور بودن تاب آوری چیست؟

تاب آوری محله محور به معنای **تقویت ظرفیت های داخلی یک محله برای مقابله با تهدیدات و بحران های مختلف** با استفاده از منابع و توانمندی های موجود در خود جامعه محلی است. این مفهوم بر این اصل استوار است که هر محله دارای ابعاد انسانی، اجتماعی، اقتصادی، فیزیکی و محیطی است که باید به صورت یکپارچه برای افزایش تاب آوری مورد توجه قرار گیرند.

در بعد انسانی، تاب آوری محله محور به توانمندی افراد و گروه های محلی برای مقابله با مشکلات، یادگیری از تجربیات و حفظ سلامت روانی و جسمی اشاره دارد. آموزش های آمادگی در برابر بحران، ارتقای مهارت های زندگی و افزایش آگاهی شهروندان از جمله عوامل کلیدی در این بعد هستند که موجب تقویت تاب آوری می شوند.

بعد اجتماعی تاب آوری محله محور شامل ایجاد و تقویت شبکه های اجتماعی، مشارکت فعال شهروندان، افزایش اعتماد متقابل و حس تعلق به جامعه است. این بعد باعث می شود که اعضای محله در مواجهه با بحران ها به یکدیگر کمک کنند و با همکاری جمعی، آسیب ها را کاهش دهند. سازمان های مردم نهاد نقش مهمی در این زمینه دارند و با ایجاد شبکه های پشتیبانی و آموزش های جمعی، تاب آوری اجتماعی را ارتقا می دهند.

از نظر اقتصادی، تاب آوری محله محور به توانایی محله در حفظ و توسعه منابع اقتصادی پایدار اشاره دارد. این بعد شامل ایجاد فرصت های شغلی محلی، حمایت از کسب وکارهای کوچک و مقاوم سازی اقتصاد محلی در برابر شوک های اقتصادی است. اقتصاد مقاوم به محله کمک می کند تا در شرایط بحرانی کمتر دچار رکود شود و سریع تر به وضعیت عادی بازگردد.

بعد فیزیکی تاب آوری محله محور به زیرساخت ها و محیط ساخته شده در محله مربوط می شود. این بعد شامل طراحی شهری مقاوم، ساخت و ساز در مناطق امن، ایجاد فضاهای باز و سبز، و زیرساخت های مقاوم در برابر بلایا مانند سیستم های زهکشی و ساختمان های مقاوم در برابر زلزله است. تقویت بعد فیزیکی موجب کاهش آسیب های مستقیم ناشی از حوادث طبیعی و انسانی می شود.

در بعد محیطی، تاب آوری محله محور بر حفظ و بهبود کیفیت محیط زیست محله تاکید دارد. این شامل مدیریت منابع طبیعی، حفظ فضاهای سبز، کاهش آلودگی و استفاده از فناوری های سبز است که به پایداری اکوسیستم محلی و افزایش کیفیت زندگی ساکنان کمک می کند.

بعد نهادی تاب آوری محله محور به وجود ساختارها و نهادهای محلی کارآمد اشاره دارد که بتوانند در مدیریت بحران ها و برنامه ریزی های توسعه محلی نقش موثر ایفا کنند. همکاری بین دولت محلی، سازمان های مردم نهاد و شهروندان، شفافیت در تصمیم گیری و مسئولیت پذیری از ارکان مهم این بعد هستند.

تاب آوری محله محور فرآیندی مستمر و پویا است که نیازمند تعهد جمعی، مشارکت فعال شهروندان و سرمایه گذاری بلندمدت است. این فرآیند با تلفیق آموزش، طراحی مقاوم، مدیریت منابع و تقویت همبستگی اجتماعی، محله را قادر می سازد تا در برابر بحران ها نه تنها مقاومت کند بلکه از آن ها به عنوان فرصت هایی برای رشد و تحول بهره ببرد.

 تاب آوری یا resiliency محله محور به عنوان یک رویکرد جامع و چندبعدی، نقش کلیدی در توسعه پایدار شهری ایفا می کند و به حفظ تعادل اکولوژیکی، ارتقای کیفیت زندگی و افزایش استحکام ساختارهای اجتماعی و فیزیکی محله کمک می کند. این رویکرد با توجه به چالش های معاصر مانند تغییرات اقلیمی، نابرابری های اجتماعی و بحران های اقتصادی، اهمیت ویژه ای یافته است.