وحید حنیفی - عدالت انتخابی

عدالت انتخابی 

از ویژگیهای اصلی دادرسی حرکت در مسیر اصول دادرسی است و پایبندی محاکم به این مفاهیم از الزامات اساسی تحقق یک نظام دادرسی مبتنی بر عدل و انصاف محسوب میشود هرچند قضات در قبال تصمیمات خود در برابر دادگاه های بالاتر پاسخگو هستند، اما صلاحدید گسترده آنها در تصمیم گیری منجر به "عدالت انتخابی" شده ، یعنی عدم اعمال استانداردهای یکسان در هر پرونده و صدور ارای متناقض بدون واهمه پاسخگویی در قبال تفسیر های خارج از قاعده و اصول دادرسی و این معضل در تشکیلات قضایی با پیچیده تر شدن جرائم پیچیده تر و رویه ای رو به رشد ی جریان گرفته لیکن قضات مکلف هستند حکم هر دعوی را مستند به قانون صادر کنند. به این دلیل که شهروندان صرفا تابع قانون هستند نه تابع اراده خودسرانه شخصی که قدرت را در اختیار دارد؛ به تعبیر یکی از جقوقدانان ، صلاحیت قضایی اعطاشده توسط قانونگذارهمچون دایره ای است که بخشهای زائد و معیوب آن قبلا توسط مقنن زدوده شده است، پس قاضی حق تصرف اضافی در آن ندارد

نهایتا باید تدبیری برای پایان دادن این معضل اندیشید تا به این نحو حقوق و آزادیهای اشخاص در مقابل اعمال سلیقه ای قانون محفوظ بماند بنابراین نیاز به یک چرخه ای هست که در ان هر منتقد نظر خویش را اعلام میدارد و دیگری در واکنش به آن، نقدی مینویسد و آن را تایید و تکمیل و یا با آن مقابله میکند. قصد همه منتقدان کشف نزدیکترین و عالیترین مقصود آفریننده اثر است.