فراتحلیل ،عبرت آموزی سیاسی و تاریخی در بستر داخلی و بین المللی با نگاهی به جنگ دوازده روزه (اول)

مقدمه

 همانطوری که که قابل پیش بینی بود، متذکر شده بودیم (دوشنبه ۲ تیرماه ۱۴۰۳، قابل دسترس در : https://civilica.com/note/12803) به نظر ما بخش اول جنگ تحمیلی (۱۲) روزه محور غربی و عبری علیه ایران به صورت کنترلی و محدود پس از حمله هماهنگ شده ایالات متحده(https://donya-e-eqtesad.com/fa/tiny/news-4190245) و پاسخ ایران (https://www.yjc.ir/00bdjz) اعلام آتش بس گردید .( روز بعد سه شنبه ۳ تیرماه) اما بحث سر عبرت آموزی های سیاسی اعم از داخلی و بین المللی و امنیتی و اجتماعی است که باید به آنها پرداخته شود . 

 بعد داخلی ؛ضرورت بازنگری ها امنیتی 

 در حالت پدافند غیرعامل وقتی عالیترین مقام آن صرفا امنیت را به بود و نبود یک اپلیکیشن خاص ارتباطی نسبت می دهد باید عمق فاجعه را فهمید. اینکه برخی شهدا نیز پروتکل ها را براساس شنیده ها رعایت کرده اند.( https://hamshahrionline.ir/xbb2C) اینجاست که باید گفت «پدافند غیرعامل» تو بخواب نیروهای آفندی و پدافندی بیدارند.بدتر از آن اعتراف برخی مقامات امنیتی عالیرتبه مبنی بر اینکه ده ها سال دشمن داخل خاک ما پروژه نفوذ را انجام داده است.(https://www.didbaniran.ir/fa/tiny/news-228992) اینکه چرا و چه برنامه ای بوده است که،پروژه نه، پروسه نفوذ ( بخاطر اینکه زمانبر بوده) با وجود این همه دستگاه اطلاعاتی و امنیتی در سطح کشور کارگاه پهباد سازی و امثالهم ضد امنیت ملی باید شکل بگیرد؟.(https://www.tabnak.ir/005VJb)&(https://mehrnews.com/x38gQh) اینجاست که باید به برخی آلارم ها و هشدار که از اتاق فکر طرف مقابل یعنی همان دشمن تراوش می شود به عنوان شاه کلید و کد امنیتی توجه کرد در گزارش مرکز مطالعات استراتژیک بگین وابسته به دانشگاه بارایلان آمده است :«یکی از دلایل اصلی ضعیف بودن برنامه های اطلاعاتی و مشخصا ضدجاسوسی ایران این است که رژیم اصرار دارد افراد را بر اساس وفاداری به انقلاب و نظام به کار گمارد، بر اساس دانش و مهارت نیست» و ضعف دوم را چنین به تصویر می کشد:(کم توجهی به حوزه آموزش و بروزرسانی تخصص نیروهای امنیتی در ایران است.). (https://www.rouydad24.ir/fa/news/378272) متاسفانه این نقطه ضعف بزرگ و راهبردی را نیز به شخصه در تمامی ابعاد در قالب بحث تعهد و تخصص حدود (۴) سال قبل به سهم ناچیز خود گوشزد کرده بودیم .( نک به مقاله:نگاهی نقادانه به ضرورت وجوبی تعهد یا تخصص دسترسی در :https://www.sid.ir/paper/411781/fa ) اینکه این شکاف ها به همین جا ختم نشده و سالها خواسته یا ناخواسته به نظر ما غلفت برنامه ریزی شده حضور اتباع بیگانه که پیاده نظام دشمن در داخل بود کار تا جایی پیش رفته که کشف پایگاه زیرزمینی منتسب به موساد با حضور بیش از 400 تبعه غیرقانونی افغان در نزدیکی ستاد کل سپاه توسط بسیج، نگرانی های امنیتی جدیدی را برانگیخت. (https://www.rokna.net/fa/tiny/news-1135563) اینکه کنش گران اجتماعی ( از چند سال پیش) به خطرات اتباع غیر مجاز پی برده اند که حتی در ترور مقامات نیز دست داشته اند ولی دستگاههای امنیتی متوجه نشده اند این جای سوال و تامل جدی است ( https://ensafnews.com/448451/%d8%ae%d8%b7%d8%b1-%d8%a7%) فراتر از بحث نفوذ صهیونی به نظر ما حتی گروههای تروریستی وابسته نیز همانند داعش از این غفلت ها استفاده کردند اینکه دو حمله تروریستی در شاه چراغ شیراز نمی تواند موید چنین نقصان بزرگی باشد. وقتی نکته برایم جالب تر می شود که در مصاحبه خبرگزاری میزان داشتم کارشناس نظامی حوزه تروریسم ذکر می کرد اگر ( کانکس نظامی) اونجا بود اتفاق نمی افتاد چنین عدم به روز بودنی و عدم دریافت به موقع پیام های ورای این حوادث می تواند ما را به سوی بازنگری جدی در تمام سطوح سوق دهد. اینجاست که باید گفت «باز آموزی منافق شناسی داخلی بر دشمن شناسی بیرونی اولویت و ارجحیت بیشتری برخوردار خواهد بود» . و... بسیاری مسائل دیگر که در قالب آسیب شناسی ساختاری و شکلی نظام امنیتی باید مورد واکاوی جدی قرار گیرد .

تجدید نظر جدی در بعد بین المللی و سیاست خارجی 

ما بده بستان های احتمالی پشت پرده سیاست را نمی دانیم پس فقط به تحلیلی براساس داده ها و درس گرفتن از تاریخ سیاسی و اسلوب شناسی کشورها و رهبران آنها و آزمایش های که پس داده اند ایشان را قضاوت می کنیم . به عنوان مثال بارز این روزها چرا ما باید خودمان را گرفتار جنگ روسیه با اکراین کنیم(https://khabaronline.ir/xnK4L) که متاسفانه در بحران ۱۲ روزه حتی محدود و کنترل شده فقط به تحرکات نمایشی دیپلماتیک بسنده کرد ،دقیقا پوتین اعتراف کرد که در این جنگ حتی در شرایط حمله به تاسیسات هسته ای ایران و در مقابله با راهبردی ترین دشمنان ایران بنا به مصلحت هایش خود را بی طرف قلمداد کرد و اسرائیل را به نوعی مرتبط تر با روسیه نسبت به ایران ارزیابی کرد .(https://parsi.euronews.com/2025/06/23/why-putin-is-not-helping-iran-war-conflict-iran-israel-us-nuclear) پس چرا باید ما بخاطر روس به آنها خوش خدمتی کنیم در بحرانی ترین حالات ما کجا بودند.بعد آتش بس دلسوز ایران شده اند و قرار است اورانیوم غنی شده به ما بدهد.(https://donya-e-eqtesad.com/fa/tiny/news-4194006) در مورد چین هم این نکته صدق می کند.روس به متحد آمریکا یعنی هند حاضر به فعالیت های مشترک نظامی در سوخو ۵۷ با انتقال تکنولوژی و سامانه اس ۴۰۰ پیشنهاد رسمی داده است(https://khabaronline.ir/xnL6F) ولی در مورد ایران مردد است . نکته جالب اینجاست که هم در داخل این قضیه بارها به مسئولین از تریبون های مختلف تذکر داده شده هم جبهه مقابل نیز به صراحت بدین نکته پی برده است یورو نیوز آورده است :چین و روسیه در روزهای بحرانی ایران کجا بودند در زمان جنگ ایران و اسراییل تنها به ابراز محکومیت هایی شفاهی علیه اقدام های آمریکا اکتفا کردن و از هرگونه کمک مادی و نظامی به ایران امتناع کردند.(https://parsi.euronews.com/2025/07/06/china-russia-north-korea-far-from-iran-during-crisis) اینجاست که مثل قضیه خطر اتباع می توان گفت مقاومت در عدم فهم درست در روابط قدرت در نظام بین الملل در بحران ها هزینه ها غیرقابل پیش بینی و گزاف می کند.این به معنای بستن کانال های دیپلماتیک نیست ، بلکه بدین معناست که براساس واقعیت ها و گام به گام باید قدم برداشت تا بعدا پیشمان نشویم .

ضرورت بازنگری بعد قدرت نظامی هوا پایه 

 بدون کوچکترین تردیدی قدرت نظامی آفندی و پدافندی ایران در ذیل مجاهدت های شهدا که متکی بر قدرت درونی و توانمندی داخلی شکل گرفته است بسیاری از معادلات دشمنان را کاملا نقش بر آب کرد .بسیاری نیز در تحلیل های خود بدین امر صحه گذاشته اند.( https://avapress.com/vdchminx-23nzxd.tft2.html) قطعا با توجه به این توانمندی های متعارف تقویت آنها در دستور کار مسئولین مربوطه قرار خواهد گرفت ولی تقویت بیشتر سیستم پدافندی و تجهیز ناوگان هوایی به جنگنده های نسل جدید نظام بین الملل می تواند سطح بازدارندگی نظامی را بسیار بسیار ارتقاء ببخشید و موجب تحکیم قدرت نظامی و بالتبع ملی می گردد ، یقینا دستگاههای نظامی و امنیتی مرتبط این آسیب ها را شناسایی کرده اند و تلاش خود را برای برطرف ساختن آن معطوف به هدف می کنند. در نتیجه می توان گفت دست بالای نظامی ایران در سلاح های متعارف موشکی و دارا بودن عمق استراتژیک با چنین مزیتی می توان این توفق را بالاتر ببرد . 

 ضرورت حفظ انسجام داخلی ناشی از جنگ 

سناریوی طراحی شده توسط آمریکا و اسرائیل برای به راه انداختن آشوب در ایران با اتکای به شوک های امنیتی و حمله به مراکزی چون زندان اوین و صداوسیما، نه تنها تحقق نیافت بلکه وحدت و انسجام مردم را تقویت کرد. اینجاست که می توان مدعی گردید با وجود تفاوت سلیقه ها و نظرات، مردم ایران در برابر تمامیت کشور و دفاع از خاکشان هرگز اهل مماشات یا کوتاه آمدن نیستند. لذا از این به بعد نیز باید تلاش کرد تا این وفاق و همدلی در تمام عرصه ها بروز و ظهور پیدا کند و شاهد پیشرفت بیشتری در عرصه های مادی و معنوی کشور باشیم.باید به این نکته مهم توجه داشت که موفقیت ایران در این جنگ، تنها به توان نظامی محدود نمی شود. پشتوانه اصلی این پیروزی، جامعه مدنی منسجم و متحد ایران بود که تمام قد در کنار نیروهای مسلح ایستاد. این همبستگی، در همکاری بی وقفه مردم با نهادهای اطلاعاتی و امنیتی برای شناسایی عوامل نفوذی رژیم صهیونیستی در داخل کشور، به وضوح قابل مشاهده بود. از گزارش های مردمی درباره فعالیت های مشکوک تا مشارکت فعال در حفظ امنیت داخلی، ایرانیان نشان دادند که در برابر تهدیدات خارجی، یکپارچه و متحد عمل می کنند. باید از همبستگی ملی و انسجام اجتماعی ایجاد شده در کشور برای ساخت ایران آینده بهره برد.بالاترین آورده جنگ به نظر شناخت ماهیت اسرائیل و آمریکا برای مردم ایران بود.

دسترسی :https://ilambayan.ir/?p=2101