شناور بودن تعهدات مبتنی بر رمزارز

زمان زیادی می گذرد که در جامعه حقوقی دچار رخوت شده ایم. به ندرت جرئت می کنیم از داشته هایمان و گفته های دکترین پا را فراتر بگذاریم.. به محض آنکه ظاهر امری قابل تطبیق با داشته هایمان نباشد نسبت به آن موضوع موضع منفی اتخاذ می کنیم. نمونه آن شناور بودن ایفای تعهدات در قراردادها و خصوصا قراردادهای رمزارز است. بر خلاف تصور رایج، شناور بودن ایفای تعهد نه تنها موجب غرر و ضرر نیست؛ بلکه موجب استحکام معامله و متناسب با اقتضائات بازارهای جدید نظیر رمزارز است.

طرفین معامله در بازارهای پر نوسان همواره در این تفکر هستند که چگونه می توان ریسک این سبک تعاملات را کاهش داد. در بازار رمزارزها، یکی از این ابزارها تعهدی کردن معاملات به صورت بازه ای و شناور است. خریدار لزوما در لحظه خرید را انجام نمی دهد. بلکه در یک تعبیر نزدیک، تعهد به خرید و تعهد به فروش را به در استخر تعاملات می گشاید. عبارت معاملات آینده (future) ناظر بر همین تعهدی بودن و موعد دار بودن گونه ای از این معاملات است. شخص تعهد می کند به خرید یا فروش به صورت«short» و یا«long» در زمان در آینده. قیمت یا معادل تعهدی که انجام میدهد شناور است در نوسانات لحظه ای بازار. عبارت خرید هم لزوما عبارت دقیقی نیست بلکه گشایش تعهد مناسب تر است. زمانی که شخص یک سفارش تعهدی را در شبکه معاملات باز می کند به طور پیش فرض با علم به ریسک و نوسانات نوع بازاری که در آن مشغول است، این تعهد را قرارداده است. قیمت لحظه ای را دانسته و پیش بینی برای کاهش یا افزایش قیمت دارد. اگر چنین علمی به بازار نداشته باشد اقدامی مرتکب شده بر علیه خود. همانند کسی که به تجارت مشغول شده اما اشراف لازم به تجارت خود ندارد.

همچنین عموما اشخاص برای معاملات خود حد سود و حد ضرری مشخص کرده اند که معامله در آن نقطه خودکار قطعی شود. همچنین سیستم نقطه ای را به عنوان نقطه غایت ضرر کاربر مشخص کرده که در آن کاربر به حداقل دارایی ممکن ناشی از ضرر در معامله می رسد. از طرفی گونه با طراحی قابلیت«closing» گونه خاصی از اسقاط تعهد برای معامله گران وجود دارد که در هر نقطه ایجاب خود را قطعی کرده و وارد استخر معاملات کنند. تمام این موارد حاکی از این مهم است که تنها این شناوری معاملات و ایفای تعهدات موجب ضرر و غرر نیست؛ بلکه ابزاری است برای کاهش ریسک معامله و سرمایه گذاری. این شناوری، ایجاب و یا نفس تعهد را طبق شرایط از پیش تعیین شده معلق نگه می دارد تا زمانی که بر اساس شرایط خودکار از پیش تعیین شده یا به خواست کاربر تعهد قطعی شود«filing»؛ لذا کاملا همراه با علم کاربر به وضعیت معامله است. کاربر می داند که در چه نقطه ای حد ضرر یا حد سود تعیین کرده، یا زمانی که معامله را خود قطعی می کند، به قیمت آن لحظه و مقدار سود ضرر خود واقف است.