نوروز

انشایی در مورد نوروز

شادروان حسین قادرزاده

1353-1354

نوروز، پیام آور سال جدید و آغاز وارد شدن در یک سال دیگر است.
چون زمستان، تقریبا سرد و خسته کننده است و در پایان آن نوروز با آغوش زیبایش که صفای گلشن شکوفا را دارد، مردم را به ایامی زیبا، دعوت می کند تا دل افسرده و غم های وارده را در پای کوهساران و با نظاره زیبائی های طبیعت فراموش کنند و تمام نارحتی های سال گذشته را به نسیم سحری نورزی بدهند تا با خود به دورترین نقاط ببرند.
تمامی زمین و نباتات، روح تازه می یابند و هر یک با رنگی و شکلی زیبا خودنمایی می کند.
سبزی چمن ها، چنان بر دامنه ها و دشت ها، گسترده می شود؛ گویی پارچه ای زیبا در کارخانه ای بس عظیم ساخته و در روی زمین پهن شده است.
مرغان زیبا و عاشق، گل و گلزار به حرکت می درمی آیند و رقص کنان و شادی خوانان، به هر سو می پرند و مژده آمدن نوروز را خبر می دهند.
راستی زمان عشق و لذت از زیبائی های زندگی فرا می رسد و دل ها پر از شادی می گردد.
چه خوب که همراه با آمدن این فصل پر از طراوت و دلپذیر، که دلمان آکنده از شادی است؛ با شتافتن در خدمت به مردمان بی چیز، خانه دل را پرنورتر و شاداب تر کنیم.