ایران؛ سر بزرگ، درد بزرگ

برگرفته از کتاب ایران و تنهایی اش

امروز اطلاعات و آگاهی شرط حیاتی ملی و فردی شده که در هیچ یک از ادوار تاریخ چنین شرایطی وجود نداشته است. فایده تاریخ را بهره وری از تجربه پیشینیان گرفته اند، ولی خوش ترین نصیبی که به ما می دهد آن است که برای ما تسلا است. به ما می گوید که هزاران هزار از گذشتگان مسافر همین راه بودند.

انسان در طول تاریخ جهت حفظ خود، نگه داری از دارایی های خود، قدم برداشتن در تحقق آرزوها و خیالات و بقای خود، به جنگ روی آورد تا آنچه را که از مهر و دوستی نتوانست به دست بیاورد، از روی دشمنی و کین فراهم کند. این ویژگی انسان را حتی از حیوان پست تر می کند که برای به کرسی نشاندن سخن و گسترش قلمرو خود به کشتار روی می آورد.

لذا تاریخ بشریت همواره از آبادانی، تمدن، علم با جهل، تخریب و کینه همراه است و جنگ ها مهم ترین و پر رنگ ترین قسمت تاریخ جهان هستند. ماجرای امروز ما و غرب نیز در چهاردهه اخیر خلاصه نمی شود که تصور بسیاری از دوستان و دشمنان چنین است. این رویارویی حاصل یک تاریخ چند هزار ساله است و حاصل اندیشه، فرهنگ، ذهن و جهان بینی ایرانی و اهمیت و نقش آن در جهان امروز و دیروز است.

هیچ کشور و تمدن امروزی و دیروزی نمی تواند ایران را در تاریخ خود نادیده بگیرد. هند، عربستان، یونان، مصر و شمال آفریقا با ایران درآمیخته اند. بسیاری از تمدن های دیروز که با ایران سر و کار داشته اند، امروز هیچ اثری از آنها جز در کتاب های تاریخ نیست. اما ایران همچنان سرحال و سرپاست. ممکن است زخم هایی از درون و بیرون برداشته باشد، اما هنوز زنده است. ایران همواره در طول تاریخ سه هزار ساله خود دارای اهمیت بوده و تاریخ آن با روزگار جهان آمیخته و هیچگاه از صفحه آن حذف نشد. البته که در این مسیر رنج ها و دشواری نیز داشته و قدری متفاوت از سایر تمدن ها حرکت کرده است.

ایران، تنها ایران است و تنهاست. نه ترک، نه عرب، نه لاتین، نه آفریقایی و نه اروپایی است. ایران یک تمدن مستقل و منفرد است و اساسا به همین علت در سیاست خارجی امروز ما هیچ کشوری امکان همراهی تمام قد و راهبردی با ما را ندارد، چرا که جهان بینی ما را درک نمی کند و هم زاد ما نیست. اما ایران نژادها و اقوام مختلف را قرن ها در خود جای داد.

ایران نخستین امپراتوری جهان را تاسیس می کند و اروپا نیز که ریشه و نماد غرب است با یونان کوچک اما دارای اندیشه و اراده قوی در برابر ایران می ایستد و جنگ ایران و یونان در زمان داریوش و خشایار شاه نخستین جنگ بزرگ تاریخ جهان نام می گیرد و نبرد میان شرق و غرب. اسکندر مقدونی به ایران لشکرکشی می کند و ایران و روم قریب به 900 سال به هم چنگ و دندان نشان می دهند.

نام ایران و پارس زمانی جهانی شد و به عنوان یک سرزمین بزرگ شناخته شد که در برابر یونان اندیشمند و باهوش معارضه کرد. رهایی یهودیان از اسارت بابل نیز دیگر علت شهرت ایران در غرب و حضور آن در تورات شد که چهل هزار یهودی پس از فتح بابل به دست کوروش آزاد شدند.

امروز نیز ما هیچ راهی جز راه ایران آریایی پیش روی خود نداریم و آن، یکپارچگی و هماهنگی است که آریایی ها در برابر فشارهای آشوری ها برگزیده بودند و در این شرایط و با این اهداف پایه های امپراتوری هخامنشی گزارده شد و مرزهای ایران تا غرب مدیترانه گسترده شد و کوروش جان خود را از دست داد.

اگر امروز ما هر راهی را جز راه نیاکان خود برگزنیم، در آینده چیزی برای بالیدن و افتخار به گذشته و تاریخ معاصر خود نخواهیم داشت.