نقش بازی در رشد حرکتی و اجتماعی کودکان

دوره رشد پیش ­دبستانی ( 3-6 سالگی ) زمان حیاتی در ایجاد فعالیت بدنی است. با این حال، در سطح بین المللی، بسیاری از کودکان پیش دبستانی درگیر فعالیت بدنی کافی نیستند و تسلط کافی بر مهارت­های حرکتی نشان نمی دهند. با توجه به اینکه سطوح پایین فعالیت بدنی و مهارت حرکتی ضعیف مستقیما با پیامدهای نامطلوب سلامتی مرتبط است، این سطوح پایین تر از بهینه فعالیت بدنی و مهارت های حرکتی نگران کننده است.

ارتقاء مهارت­های عاطفی – اجتماعی کودکان تا حد زیادی در گروه توجه به رویکردهای آموزشی در سال های نخست زندگی آنها است. با توجه به نوپا بودن آموزش رسمی مقطع پیش ­دبستانی در کشور، هنوز دستورالعمل آموزشی مناسب و استانداردی که مهارت­های عاطفی – اجتماعی کودکان را توسعه دهد، تعریف نشده است. بررسی های مروری محققان نشان داده اند که مداخلات برای ارتقای مهارت های حرکتی و فعالیت بدنی در محیط های مراقبت از کودکان نسبتا کم بوده و عموما فقط تاثیرات کمی داشته اند. یکی از راه های موثر و دردسترس برای کسب مهارت­های حرکتی، درگیر شدن در فعالیت­های بدنی از جمله بازی می باشد.

بازی میانجی مهمی در رشد جسمانی، اجتماعی، شناختی و زبانی کودکان است. برنامه های حرکتی به ویژه بازی های هدفمند، به همراه دیگر فعالیت های پرورشی کودکان، بستر مناسبی برای تمرین و تکرار و رشد مهارت­های حرکتی کودکان را در این دوران فراهم می کند. در این شکل از حرکات، مهارت­های حرکتی و عاطفی و اجتماعی نظیر تعادل، هماهنگی، درک فضای اطراف و روابط فضایی و زمانی و ... درگیر می شوند.