چگونه توانستم با سپردن مسئولیت های کوچک، حس مسئولیت پذیری را در دانش آموزانم تقویت کنم؟
یکی از چالش های تربیتی در مدرسه، ضعف حس مسئولیت پذیری در میان دانش آموزان است. در تجربه شخصی من به عنوان مربی پرورشی در دوره ابتدایی، مشاهده شد که بسیاری از دانش آموزان نسبت به امور مدرسه و کلاس، خود را بی تفاوت یا صرفا «گیرنده ی آموزش» می دانند. برای تغییر این نگرش، تصمیم گرفتم با واگذاری مسئولیت های کوچک اما منظم و مستمر به دانش آموزان، احساس مشارکت و نقش آفرینی آن ها را تقویت کنم.
در آغاز سال تحصیلی، فهرستی از مسئولیت های قابل اجرا در کلاس تهیه شد: مسئول نظم کلاس، مسئول کتابخانه، هماهنگ کننده ی صف، مسئول وسایل ورزشی، رابط با معلم، و حتی مسئول ثبت حال و هوای روزانه. سپس با مشارکت خود دانش آموزان، این مسئولیت ها به صورت چرخشی و داوطلبانه میان آن ها تقسیم شد. در ابتدا، برخی از دانش آموزان مقاومت یا بی تفاوتی نشان می دادند، اما پس از چند هفته، نه تنها مشارکتشان افزایش یافت، بلکه خودشان پیگیر اجرای دقیق وظایف بودند.
مشاهده شد که دانش آموزان خجالتی یا بی انگیزه نیز با گرفتن نقش های کوچک، احساس ارزشمندی بیشتری پیدا کردند و ارتباطات اجتماعی شان بهبود یافت. معلمان پایه نیز بازخورد مثبت دادند و اشاره کردند که فضای کلاس، منظم تر و پرانرژی تر شده است. این تجربه نشان داد که فرهنگ سازی برای مشارکت از طریق مسئولیت های خرد، می تواند به رشد اجتماعی، افزایش خودکارآمدی و ایجاد حس تعهد فردی در دانش آموزان منجر شود.