پژوهش با رویکرد توصیفی-تحلیلی (Research with a descriptive-analytical approach)

به دو بخش اصلی تقسیم می شود: توصیفی و تحلیلی. بخش توصیفی به جمع آوری و توصیف دقیق اطلاعات در مورد یک موضوع خاص می پردازد، در حالی که بخش تحلیلی به بررسی روابط و علل احتمالی بین متغیرها می پردازد. به عبارت دیگر، تحقیق توصیفی وضعیت موجود را توصیف می کند، در حالی که تحقیق تحلیلی به دنبال فهم چرایی و چگونگی این وضعیت است.

بخش توصیفی:

هدف اصلی این بخش، توصیف دقیق و منظم ویژگی ها، شرایط، و پدیده های یک پدیده یا گروه خاص است.

به سوالاتی مانند "چه؟"، "کی؟"، "کجا؟"، و "چگونه؟" پاسخ می دهد.

بیشتر در مطالعاتی که به دنبال توصیف یک پدیده یا گروه هستند، مانند مطالعات جامعه شناسی، آموزش و پرورش، و مدیریت کاربرد دارد. پیامنی پروژه

مثال: تحقیق در مورد ویژگی های جمعیت یک منطقه خاص، توصیف روند تحصیلی دانش آموزان یک مدرسه، یا بررسی میزان رضایت مشتریان از یک محصول.

بخش تحلیلی:

در این بخش، محقق به بررسی روابط و علل احتمالی بین متغیرها می پردازد.

به دنبال پاسخ به سوالاتی مانند "چرا؟" و "چگونه؟" است.

بیشتر در مطالعاتی که به دنبال کشف روابط علی و معلولی هستند، کاربرد دارد.

مثال: بررسی رابطه بین میزان تحصیلات والدین و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان، یا بررسی تاثیر تبلیغات بر میزان فروش یک محصول.

مطالعات تحلیلی معمولا بر اساس فرضیاتی که محقق در مورد روابط بین متغیرها دارد، طراحی می شوند.

در یک پژوهش با رویکرد توصیفی-تحلیلی:

ابتدا اطلاعات مربوط به پدیده مورد مطالعه جمع آوری و توصیف می شود. (بخش توصیفی)

سپس، با استفاده از اطلاعات جمع آوری شده، روابط و علل احتمالی بین متغیرها بررسی و تحلیل می شوند. (بخش تحلیلی)

در نهایت، محقق به یک جمع بندی و نتیجه گیری کلی در مورد پدیده مورد مطالعه دست می یابد.

به عبارت دیگر، تحقیق توصیفی-تحلیلی ترکیبی از دو رویکرد است که در آن توصیف دقیق اطلاعات، پایه و اساس تحلیل روابط و علل احتمالی بین متغیرها را فراهم می کند.