کاربرد بازی های کلاسی در افزایش مشارکت دانش آموزان کم حرف؛ تجربه ای میدانی از یک کلاس درس

در یک کلاس درس، همیشه تعدادی از دانش آموزان هستند که به دلایل مختلف از جمله خجالت، اضطراب، اعتمادبه نفس پایین یا ناتوانی در بیان کلامی، در فعالیت های گروهی و کلاسی مشارکت نمی کنند. در کلاس من نیز، چند دانش آموز کم حرف وجود داشتند که با وجود علاقه مندی به درس، به ندرت در بحث های کلاسی شرکت می کردند و معمولا در حاشیه قرار داشتند. پس از بررسی روش های مختلف، تصمیم گرفتم از ابزار «بازی های ساده آموزشی» برای فعال سازی آن ها استفاده کنم.

بازی هایی مانند «توپ پرسش» (که دانش آموزان توپ را به هم می دهند و هرکس توپ را گرفت، به سوالی پاسخ می دهد)، «مسابقه گروهی با امتیازدهی»، یا «بازی ساخت جمله با واژه های تصادفی»، از جمله روش هایی بودند که به کار گرفتم. این بازی ها ساختار غیررسمی، شاد و حمایتی دارند و دانش آموزان کم حرف در فضایی کم تنش تر قرار می گیرند که باعث می شود به تدریج اعتماد به نفس لازم برای مشارکت را به دست آورند.

نتایج این اقدام بسیار مثبت بود. طی یک ماه، مشارکت دانش آموزان کم حرف به شکل چشم گیری افزایش یافت. آن ها در کارهای گروهی فعال تر شدند، با همکلاسی ها تعامل بهتری برقرار کردند و حتی در آزمون های شفاهی عملکرد بهتری داشتند. این تجربه به من نشان داد که بازی، نه تنها ابزار سرگرمی بلکه یک روش آموزشی موثر برای تقویت مشارکت و تعامل اجتماعی در کلاس درس است.