خشونت علیه زنان در محیط کار
خشونت علیه زنان در محیط کار
خشونت علیه زنان که در جوامع به خصوص شرقی مبنای سنتی و دیرینه دارد ، ریشه در روابط بر اساس جنسیت و قدرت طبیعی مردان با عطف به ساختار بیولوژیکی و سیستم بدنی آنان دارد و در حوزه های سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی نمایان شده است .
خشونت در محیط کار علیه زنان تبعیضی منحصر به فردی است که ریشه در رویش انقلاب صنعتی و به کار گیری حداکثری از نیروی ماشین و جایگزینی آن به جای نیروی انسانی بود که مختوم به آفرینش شیوه ویژه ای از خشونت علیه زنان در بیرون از محیط خانه داشت . خشونت علیه زنان آسیب اجتماعی ویرانگری است که اندیشمندان از آن به عنوان بحران تمدن یاد می کنند که با افزودن به خشونت خانگی ، نقض حقوق زنان را به شکلی خاص گسترش می دهد و اصول انسانی کاری مورد پذیرش جامعه جهانی انسان ها و سازمان بین المللی کار را زیر سوال می برد و خلاف برابری و عدم تبعیض است . محل کار که مکانی جهت رشد و پرروش استعداد های و مهارت های فردی برای افزایش بهره وری آن است ، عدالت و امنیت زنان را برآورده نساخته و سبب شده کارفرمایان انواع آزار های کلامی و فیزیکی را در برخورد با آنان اعمال نمایند و کمتر بودن فرصت های شغلی ، نابرابری در دستمزد ، تحقیر و تعرض جنسی به زنان از مصادیق خشونت علیه زنان در محیط کار است .