متجاوز در حقوق بین الملل
متجاوز در حقوق بین الملل
اصولا عدم توسل به زور و جنگ در حقوق بین الملل به عنوان یک قاعده آمره شناخته شده است و کشور ها به هیچ عنوان نمی توانند اختلافات پیش آمده خود را به وسیله جنگ فیصله دهند بلکه می بایست با اتخاذ روش های مسالمت آمیز از جنگ و شیوع آن به دیگر نقاط دنیا خودداری ورزند . پس از پایان جنگ جهانی دوم ، کشور های فاتح پس از اتخاذ تصمیم نهایی در کنفرانس سانفرانسیسکو ، اقدام به تاسیس سازمان ملل متحد و تهیه منشور ملل متحد نمودند تا زین پس هیچ بهانه و دست آویزی برای کشور های شروع کننده جنگ وجود نداشته باشد و منشور ملل متحد که به نوعی سند بین المللی اتفاق نظر کشور ها در جهت ایجاد نظم نوین جهانی جدید و پایدار برای برقراری روابط بین الملل بر مبنای صلح و همگرایی سیاسی حداکثری می باشد ، این امکان را از کشور های جنگ طلب سلب کرده باشد .
بنده 4 ماده 2 منشور ملل متحد در توسل به شیوه های مسالمت آمیز برای حل اختلافات بین المللی ، امکان جنگ را گرفته و پیش روی طرف های اختلاف 2 راه سیاسی و حقوقی را رفع اختلافات پیشنهاد می کند که اولی را در فصل ششم مطرح می کند و چنانچه قضیه حاد باشد ، دومی را در فصل هفتم قرار داده تا جنگ را برای همیشه محدود و ممنوع نماید .
اما همیشه و همه جا ثابت شده است که رعایت حقوق برای دیگرانی ضرری عظیم در پی دارد و نفع آنان را نادیده می گیرد و نقض حقوق برای اینان خود نوعی حقوق است .
از زمان صدور اعلامیه بالفور و کوچ یهودیان به فلسطین و کرانه باختری و اشغال سرزمین های مردم مظلوم فلسطین که با سیاست های یهودی طلبی انگلستان همراه بوده است و حمایت های بی چون و چرای دولت مردان انگلیسی ، شعله جنگ و آتش کینه در سرزمین زیتون برپا شده است و تا به امروز راه حل های بشر دوستانه نیز موفق به حل اختلافات عمیق اسرائیل و فلسطین نشده است .
با توجه به ماده 2 قطع نامه تعریف تجاوز که از سوی مجمع عمومی سازمان ملل متحد تهیه و تدوین شده و در راستای برقراری صلح و امنیت بین المللی که مهم ترین هدف سازمان ملل متحد است ، نگاشته شده است مقرر داشته هر گونه حمله به خاک سرزمین کشور دیگر و حمله به نیرو های مسلح آن کشور و ... به معنای اعلام جنگ است و کشور متهاجم ناقض منشور ملل متحد است و پاسخی که کشور دیگر در جهات دفاع از خود ( دفاع مشروع ) صورت می دهد ، باید با رعایت 2 شرط وجود حمله مسلحانه و در نظر گرفتن ضرورت و تناسب برای دفع حملات متجاوز انجام شود ؛ اقدامی که فلسطینیان برای حفاظت از خود در مقابل حملات بی رحمانه و غیر انسانی رژیم کودک کش اسرائیل انجام می دهد .
اسرائیل با حمایت همه جانبه آمریکا و کشور های غربی آغازگر جنگ بوده است و پشتیبانی از اقدامات بی شرمانه اسرائیل توسط آمریکا و کشور های غربی در صحن مجمع عمومی انجام نمی پذیرد تا صورتی ناخوش داشته باشد و این کشور ها را ضد حقوق بشر نشان دهد ، بلکه راهبرد های علمی سیاست آمریکا و کشور های اروپای غربی نشان داده که نه تنها به دنبال حل مخاصمات اسرائیل و فلسطین نیستند بلکه افزایش تنش در منطقه کرانه باختری ، منافع سیاسی آنها را بهتر تامین می نماید و ماکیاولیسم اورپایی – آمریکایی را در عمل بهتر نشان می دهد .