بررسی رابطه بین شیوه های تدریس معلمان و یادگیری دانش آموزان در کلاس درس

شیوه های تدریس معلمان یکی از عوامل کلیدی در فرآیند یادگیری دانش آموزان محسوب می شود. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین شیوه های تدریس و میزان یادگیری دانش آموزان در کلاس درس انجام شد. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی بود و جامعه آماری شامل ۱۰۰ معلم و ۳۰۰ دانش آموز مدارس متوسطه در شهر تهران بود. داده ها از طریق پرسشنامه و آزمون های یادگیری جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون همبستگی پیرسون تحلیل شدند. نتایج نشان داد که استفاده از شیوه های تدریس فعال و مشارکتی تاثیر مثبت و معنی داری بر یادگیری دانش آموزان دارد (p < 0.01). بر اساس یافته ها، توصیه می شود معلمان روش های تعاملی را در فرآیند تدریس به کار گیرند تا کیفیت یادگیری ارتقا یابد.

یکی از اهداف اصلی نظام های آموزشی، ارتقای کیفیت یادگیری دانش آموزان است. عوامل مختلفی در تحقق این هدف نقش دارند که شیوه های تدریس معلمان یکی از مهم ترین آنهاست. شیوه های سنتی که بیشتر بر سخنرانی و انتقال یک طرفه دانش تاکید دارند، ممکن است باعث کاهش انگیزه و مشارکت دانش آموزان شوند. در مقابل، روش های نوین و فعال تدریس مانند یادگیری گروهی، بحث و تبادل نظر و تدریس مبتنی بر پروژه می تواند باعث افزایش تعامل، انگیزه و یادگیری عمیق تر شود. از این رو، شناخت رابطه بین شیوه های تدریس و یادگیری دانش آموزان می تواند به بهبود فرآیند آموزش کمک کند. این پژوهش درصدد است این رابطه را بررسی نماید.