چه تفاوتی در قرآن بین درخواست حضرت ابراهیم ع و حضرت عزیر ع درباره زنده شدن مردگان است ؟

چه تفاوتی در قرآن بین درخواست حضرت ابراهیم علیه السلام و حضرت عزیر علیه السلام درباره زنده شدن مردگان است؟

پژوهشگر دینی : مهدی سلمانی 

با توجه به آیه ۲۵۹ سوره بقره که به بیان ماجرای حضرت عزیر می پردازد درمیابیم که سوال عزیر ناشی از حیرت و قدرت خداوند است که چگونه خداوند اهالی شهر ویران شده ای که عزیر در حال عبور از کنار آن بود را دوباره زنده خواهد کرد . خداوند نیز به طور کاملا شهودی معاد را به شخص عزیر نمایش می دهد ، در آیه شاهد هستیم که خداوند بدون ارائه ی پاسخی به عزیر ، او را می میراند و پس از صد سال مجدد زنده می کند . ناگفته نماند که تا به اینجا هنوز معاد برای عزیر اثبات نشده است ، چرا که به تصریح قرآن او پس از زنده شدن تصور می کند که به خواب رفته بوده ، لذا خداوند از او سوال می کند ( کمۡ لبثۡتۖ ) [ چه مقدار درنگ کردی ] و جناب عزیر طبق پندار خود پاسخ می دهد : ( لبثۡت یوۡما اوۡ بعۡض یوۡمࣲۖ )[ یک روز یا بخشی از یک روز ] اما خداوند او را خطاب قرار داده و می فرماید : خیر بلکه صد سال اینجا بودی و سپس خداوند به جهت یقین او به مردن و خواب نبودنش ، به آب و غذا و الاغ و استخوان های پوسیده اش اشاره می کند و بعد از آن است که به جهت نمایش چگونگی پروسه معاد به طور عینی به عزیر نشان داده میشود که چگونه برخلاف عادت دنیایی استخوان های پوسیده رشد کرده و با گوشت پوشانده می شود . نتیجه اینکه در ماجرای عزیر سوال از چگونگی امکان معاد است اما در آیه ۲۶۰ و ماجرای حضرت ابراهیم علیه السلام ، موضوع چگونگی مطرح نیست بلکه مسئله اطمینان قلبی در میان است ، به همین دلیل است که خداوند از ابراهیم سوال می کند : ( اولمۡ توۡمنۖ ) [ آیا ایمان نداری؟ ] و ابراهیم پاسخ می دهد : ( بلی ولکن لیطۡمئن قلۡبیۖ ) [ بله(ایمان دارم) ، لکن به جهت پیدا کردن اطمینان قلبی است ] . آزمایشی هم که خداوند ترتیب می دهد در جهت ایجاد همین اطمینان قلبی است .

والسلام نامه تمام