نقش بازخورد سازنده در بهبود عملکرد درسی دانش آموزان با افت تحصیلی
در طول سال های خدمتم در آموزش و پرورش، همواره با دانش آموزانی مواجه بوده ام که علیرغم داشتن هوش متوسط یا حتی بالاتر، در عملکرد درسی دچار افت جدی بوده اند. یکی از عوامل تاثیرگذار که به تجربه دریافته ام، نحوه بازخورد معلم به تلاش ها و اشتباهات این دانش آموزان است.
بازخورد تنها یک نظر یا انتقاد ساده نیست، بلکه ابزاری تربیتی است که اگر آگاهانه و به درستی استفاده شود، می تواند موتور محرک یادگیری و رشد دانش آموز باشد.
در یکی از کلاس هایم، دانش آموزی داشتم که در امتحانات نمرات بسیار پایینی کسب می کرد و نسبت به درس بی علاقه بود. به جای تمرکز صرف بر نمرات، تصمیم گرفتم با او در مسیر تلاشش همراه شوم. برای هر پیشرفت کوچکش—حتی اگر پاسخ یک سوال بود—بازخورد مثبت، دقیق و شخصی سازی شده ارائه دادم. از عباراتی مانند «دیدم که در این تمرین وقت گذاشتی» یا «نحوه تفکرت جالب بود» استفاده کردم.
در مدت دو ماه، تغییر محسوسی در انگیزه، حضور فعال در کلاس و نتایج درسی اش مشاهده شد. این تجربه مرا بر آن داشت تا در طراحی ارزشیابی های آموزشی ام، نقش بازخورد را جدی تر بگیرم و به همکارانم نیز پیشنهاد کنم از بازخوردهای توصیفی و تقویتی در کنار نمره دهی استفاده کنند.
ما معلمان با کلماتمان می توانیم آینده تحصیلی دانش آموزی را دگرگون کنیم. بیایید کلمات را سنجیده و آگاهانه به کار ببریم.