بایسته های دستیابی به تاب آوری های اقتصادی و سیاسی

28 اردیبهشت 1404 - خواندن 5 دقیقه - 89 بازدید

در دنیای پیچیده و متغیر امروز، دستیابی به تاب آوری اقتصادی و سیاسی یکی از مهمترین اهداف برای کشورها به شمار می رود. تاب آوری در این زمینه به معنای توانایی مقاومت در برابر شوک ها، انعطاف پذیری در قبال تغییرات، و بازگشت سریع به وضعیت تعادل پس از بحران است. با توجه به تحولات جهانی، فشارهای اقتصادی ناشی از تحریم ها، تغییرات آب وهوایی، همه گیری های بیماری، و نوسانات سیاسی داخلی و خارجی، دستیابی به تاب آوری بیش از پیش اهمیت یافته است.


 چرا دستیابی به تاب آوری حائز اهمیت است؟


تاب آوری اقتصادی و سیاسی به کشورها کمک می کند تا بدون وابستگی بیش از حد به منابع خارجی، بتوانند در شرایط بحرانی عملکرد خود را حفظ کنند. در عرصه اقتصادی، تاب آوری به معنای تنوع بخشی به منابع درآمدی، کاهش وابستگی به صادرات نفت، افزایش تولید داخلی، و توسعه بخش های کلیدی مثل کشاورزی، صنعت، و فناوری است. در حوزه سیاسی نیز، تاب آوری به معنای وجود یک ساختار حکمرانی مستحکم، شفافیت در تصمیم گیری ها، مشارکت عمومی، و اعتماد عمومی به نظام است.


عوامل موثر در دستیابی به تاب آوری اقتصادی


برای دستیابی به تاب آوری اقتصادی، لازم است که چندین عامل کلیدی مد نظر قرار گیرد:


1.تنوع بخشی به اقتصاد: وابستگی به یک منبع درآمدی واحد، خطرات زیادی را به همراه دارد. بنابراین، تقویت صادرات غیرنفتی، توسعه صنایع دانش بنیان، و تقویت بخش خدماتی می تواند نقش مهمی در افزایش تاب آوری اقتصادی داشته باشد.


2.تحکیم بازار داخلی: یک بازار داخلی قوی می تواند در مقابل نوسانات بین المللی مقاومت لازم را فراهم کند. این موضوع مستلزم افزایش خودکفایی در تولید محصولات استراتژیک و کاهش وابستگی به واردات است.


3.اصلاحات ساختاری: اصلاح نظام مالی، بهبود فضای کسب و کار، کاهش بوروکراسی، و تقویت نظام مالیاتی و اعتباری از دیگر عوامل موثر در **دستیابی به تاب آوری** اقتصادی است.


4. مقابله با تورم و ثبات ارزی: کنترل تورم و دستیابی به ثبات نرخ ارز، از جمله عواملی است که می تواند به حفظ قدرت خرید مردم و جلوگیری از فرار سرمایه کمک کند.


 عوامل موثر در دستیابی به تاب آوری سیاسی


در حوزه سیاست نیز دستیابی به تاب آوری نیازمند یک سری اقدامات کلان است:


1. افزایش شفافیت و پاسخگویی دولت*: شفافیت در عملکرد دولت و دسترسی عمومی به اطلاعات، می تواند اعتماد عمومی را افزایش دهد و در مواقع بحران، انسجام لازم را در جامعه حفظ کند.


2. تقویت نهادهای دموکراتیک: وجود نهادهای قوی، مستقل و کارآمد در حفظ ثبات سیاسی نقش برجسته ای دارد. این موضوع شامل تقویت قوه قضائیه، مجلس، و نهادهای نظارتی است.


3. احترام به حقوق شهروندی و حکومت قانون: وقتی حقوق شهروندی به خوبی رعایت شود و قانون بر تمامی افراد اعم از مسئولان و شهروندان حاکم باشد، احتمال بروز بحران های سیاسی کاهش می یابد.


4. مدیریت صحیح رسانه ها و فضای مجازی: در دوران بحران، انتشار اخبار نادرست و شایعات می تواند به سرعت اوضاع را تشدید کند. مدیریت این فضا و اطلاع رسانی دقیق، امری ضروری است.


 چالش های پیش روی دستیابی به تاب آوری


با وجود تمام اهمیتی که دستیابی به تاب آوری دارد، موانعی نیز در این مسیر وجود دارد. از جمله می توان به وابستگی اقتصادی شدید به منابع طبیعی، فساد مالی و اداری، عدم تعادل در توزیع درآمد، و تنش های منطقه ای و بین المللی اشاره کرد. همچنین، عدم هماهنگی بین نهادهای مختلف دولتی و سیاسی می تواند فرآیند دستیابی به تاب آوری را کند کند.


 راهکارهای پیشنهادی


برای غلبه بر این چالش ها و دستیابی به تاب آوری واقعی، لازم است:


- برنامه ریزی بلندمدت و استراتژیک

- جذب سرمایه گذاری داخلی و خارجی

- تقویت زیرساخت های آموزشی و تحقیقاتی

- توجه به توسعه پایدار و رعایت اصول زیست محیطی

- ایجاد یک نظام مالی و اقتصادی مقاوم و مستقل


دستیابی به تاب آوری اقتصادی و سیاسی نه تنها یک هدف بلندمدت، بلکه یک ضرورت استراتژیک برای بقا و توسعه کشورهاست. این تاب آوری نیازمند همکاری همه جانبه بین دولت، بخش خصوصی، و مردم است. با اتخاذ سیاست های هوشمندانه، اجرای اصلاحات لازم، و تقویت بنیان های داخلی، می توان چالش های موجود را پشت سر گذاشت و به یک وضعیت پایدار و مقاوم دست یافت.

دستیابی به تاب آوری، دستیابی به آینده ای امن، پایدار و شکوفا است.