پاسخ مهدی سلمانی در مورد سوال چه دلیلی وجود دارد که تمام هستی فقط همین آسمان ها و زمین باشد در صورتیکه در آیه ی ۳۳ سوره الرحمن از ماورای آسمان ها و زمین صحبت شده است ؟

پاسخ به یک سوال قرآنی

چه دلیلی وجود دارد که تمام هستی فقط همین آسمان ها و زمین باشد ، در صورتیکه در آیه ی ۳۳ سوره الرحمن از ماورای آسمان ها و زمین صحبت شده است ؟

نویسنده : مهدی سلمانی

دلیل اینکه هستی فقط آسمان ها و زمین است را از قول خداوند می گوییم که فقط به آنها اشاره فرموده است چنانچه مکان دیگری هم غیر از آسمان ها و زمین باشد ، اطلاعی در اختیار بشر قرار داده نشده است به هر حال هستی هرقدر هم که وسعت داشته باشد به دو دلیل باز هم محدود است : 

اول اینکه تنها وجود لایتناهی ، وجود خداوند است و غیر از او هرچه باشد محکوم به حدود است یعنی محدود و دارای حد .

دوم آنکه در دو آیه فرموده که هر خلقتی حد و اندازه دارد به عنوان مثال در آیه ۴۹ سوره قمر فرموده است : « انا کل شیء خلقناه بقدر » و در آیه ۸ سوره رعد نیز فرموده « و کل شیء عنده بمقدار » در هر دو آیه جمله « کل شیء » ذکر شده است . لاجرم یکی از این کل شیء ، آسمان ها و زمین است که آن هم مقدار و اندازه اش باید محدود باشد و در آیه ۳۳ سوره الرحمن نیز نمی گوید ورای این آسمان ها ، هستی دیگری است ، بلکه خطاب به جن و انس می گوید شما را گریزی از حکومت خدا نیست . « قطر » به معنی اطراف است و « نفوذ » هم یعنی وارد شدن و یا به انجام رساندن چیزی . اگر در آیه لفظ مفرد سماء آمده بود شاید می شد از آن نفوذ به آسمان و رفتن به کرات دیگر را فهمید و « سلطان » را هم وسیله معنا کرد اما انسان چگونه می خواهد به دیگر آسمان ها که اصلا نمی داند چیست وارد شود و از آن هم عبور کند ؟ آیه در واقع در مقام بیان این نکته است که انسان و جن نمی توانند از هستی خدا خارج شوند و از عذاب او ( در صورت کفر ) فرار کنند . این عدم توانایی را از آیه بعد می فهمیم که اگر هم وسیله ای بیابید که با آن نفوذ کنید ، با گدازه هایی از آتش مواجه خواهید شد که هیچ یاوری نخواهد بود تا شما را در برابر آن یاری کند و این یعنی امر محال .

والسلام نامه تمام :)