اوصاف عقود

9 اردیبهشت 1404 - خواندن 5 دقیقه - 170 بازدید

عقد بیع ماده ۳۳۸ قانون مدنی
بیع عبارت است از تملیک عین به عوض معلوم
عقد بیع لازم/ تملیکی/معوض/عهدی/رضایی احتمالی/است

عقد اجاره ماده ۴۶۶ قانون مدنی
اجاره عقدی است که به موجب آن،مستاجر،مالک منافع عین مستاجره میشود
عقد اجاره لازم/اصولا تملیکی/معوض/رضایی/موقت است
(در اجاره اشخاص عهدی است)

عقد مزارعه ماده ۵۱۸ قانون مدنی
مزارعه عقدی است که به موجب آن احد طرفین زمینی را برای مدت معین به طرف دیگر می دهد که آن را زراعت کرده و حاصل را تقسیم کند
عقد مزارعه لازم/تملیکی/معوض/مدت دار/رضایی/احتمالی است

عقد مساقات ماده ۵۴۳ قانون مدنی
مساقات معامله ای ایستکه بین صاحب درخت و امثال آن با عامل در مقابل حصه مشاع معین از ثمره واقع می شود و ثمره اعم است از میوه و برگ گل و غیر آن
عقد مساقات لازم/رضایی/تملیکی/احتمالی/موقت/معوض است

عقد مضاربه ماده ۵۴۶ قانون مدنی
مضاربه عقدی است که به موجب آن احد متعاملین سرمایه می دهد با قید اینکه طرف دیگر با آن تجارت کرده و در سود آن شریک باشند.صاحب سرمایه را مالک و عامل را مضارب گویند
عقد مضاربه جایز/اذنی/معوض/رضایی/احتمالی است

عقد جعاله ماده ۵۶۱ قانون مدنی
جعاله عبارت است از التزام شخصی به ادا اجرت معلوم در مقابل عملی اعم از اینکه طرف معین باشد یا غیر معین
عقد جعاله جایز/عهدی/رضایی/معوض/مسامحه ای/احتمالی است
((عقد مسامحه ای عقدی است که در آن طرفین به دنبال کسب سود نیستند و هر یک نمی خواهد میزان کمتری مال بدهد و میزان بیشتری بستاند و لذا دقت تجاری در داد و ستد مال نمی کنند))
((عقد احتمالی به عقدی گویند که نفع و زیانی که طرفین یا یکی از آنها از عقد به دست می آورد به هنگام عقد معلوم نیست بلکه وابسته به یک واقعه ای احتمالی است))

عقد شرکت ماده ۵۷۱ قانون مدنی
شرکت عبارت است از اجتماع حقوق مالکین متعدد در شئ واحد به نحو اشاعه
عقد شرکت جایز/معوض/تملیکی/مستمر/رضایی است

عقد ودیعه ماده ۶۰۷ قانون مدنی
ودیعه عقدی است که به موجب آن یک نفر مال خود را به دیگری میسپارد برای آن که آن را مجانا نگاه دارد
عقد ودیعه جایز/اذنی/مجانی/رضایی/عهدی/مسامحه ای است

عقد عاریه ماده ۶۳۵ قانون مدنی
عاریه عقدی است که به موجب آن احد طرفین به طرف دیگر اجازه می دهد که از مال او مجانا منتفع شود
عقد عاریه مسامحه ای/رضایی/اذنی/جایز/عهدی/غیرمعوض است

عقد قرض ماده ۶۴۸ قانون مدنی
قرض عقدی است که به موجب آن احد طرفین مقدار معینی از مال خود را ب طرف دیگر تملیک کند که طرف مزبور مثل آن را از حیث مقدار و جنس و وصف رد نمایدو در صورت تعذر رد مثل قیمت یوم الرد را بدهد
عقد قرص لازم/رضایی/معوض/مسامحه ای/تملیکی است

عقد وکالت ماده ۶۵۶ قانون مدنی
وکالت عقدی است که به موجب آن یکی از طرفین طرف دیگر را برای انجام امری نایت خود می کند
عقد وکالت اذنی/جایز/رضایی/مسامحه ای/عهدی/معوض است

عقد ضمان ماده ۶۴۸ قانون مدنی
عقد ضمان عبارت است از این که شخصی مالی را که بر ذمه دیگری است به عهده گیرد
ضمان نقل ذمه به ذمه مسامحه ای/رضایی/منجز/معوض/تبعی/عهدی/لازم است
ضمان ضم ذمه به ذمه مسامحه ای/رضایی/منجز/غیر معوض/تبعی/عهدی/دو وجهی(هم لازم هم جایز)است

عقد حواله ماده ۷۲۴قانون مدنی
حواله عقدی است که به موجب آن طلب شخصی از ذمه مدیون به ذمه شخص ثالثی منتقل میگردد
عقد حواله لازم/معوض/رضایی/تبعی است

عقد کفالت ماده ۷۳۴ قانون مدنی
کفالت عقدی است که به موجب آن احد طرفین در مقابل طرف دیگر احضار شخص ثالثی را تعهد میکند
عقد کفالت لازم/غیرمعوض/تبعی/مسامحه ای/قائم به شخص/رضایی/عهدی است

عقد صلح ماده ۷۵۲ قانون مدنی
صلح ممکن است یا در مورد رفع تنازع موجود و یا جلوگیری از تنازع احتمالی در مورد معامله و غیر آن واقع شود
عقد صلح لازم/رضایی/هم معوض و هم غیرمعوض )ماده ۷۵۷)/تملیکی/عهدی/مسامحه ای است

عقد رهن ماده ۷۷۱ قانون مدنی
رهن عقدی است که به موجب آن مدیون مالی را برای وثیقه به داین میدهد
عقد رهن دو وجهی(هم لازم و هم جایز)/عینی/تبعی/مجانی/امانی است

عقد هبه ماده ۷۹۵ قانون مدنی
هبه عقدی است که به موجب آن یک نفر مالی را مجانا به کس دیگری تملیک کند
عقد هبه غیرمعوض/جایز/تملیکی/عینی است