سلامت، نشاط، آگاهی و امید؛ فرمولی ساده برای حال خوب، اما عمیق و ریشه دار

هفته سلامت، همیشه فقط یک مناسبت تقویمی نیست؛ یک تلنگره برای برگشتن به خودمان امسال، شعار «سلامت، نشاط، آگاهی و امید» انتخاب شده؛ چهار واژه ساده که هر کدومشون مثل حلقه های یک زنجیر، ما رو به حال خوب نزدیک تر می کنن. مخصوصا در دورانی که استرس، فرسودگی روانی و احساس تنهایی داره مثل یک بیماری همه گیر پنهان، زندگی هامونو تحت تاثیر قرار می ده.

سلامت، یک فرآیند روزانه است که با *خودمراقبتی، شادی آگاهانه و نگاه رو به جلو* ساخته می شود.

در روانشناسی سلامت، ما یاد می گیریم که سلامت فقط مربوط به جسم نیست،

روان ما، احساسات ما، روابط ما و حتی نگرش ما به زندگی، همه بخش هایی از سلامت جامع اند.

به عنوان یک روانشناس سلامت، همیشه بر این باور بودم که: سلامت فقط نبود بیماری نیست.

سلامت یعنی تعادل جسم، روان، و ارتباط ما با خودمون و جهان اطرافمون. 

سلامت یعنی بدون درد زیستن نیست؛ یعنی توان مواجهه با دردهارا داشتن و ثروتی که هر روز می سازیم.

سلامت فقط نداشتن بیماری نیست؛ حال خوب جسم و روان است.

خواب کافی، تغذیه ی سالم و تحرک روزانه، مثل سه پایه ی یک صندلی اند که اگر یکی لق بزند، تعادل زندگی مان به هم می ریزد. 

یادمان باشد: "پیشگیری، همیشه آسان تر از درمان است"

نشاط یعنی داشتن انرژی روانی برای مواجهه با چالش های زندگی. نشاط، تجربه ی حضور در لحظه ست؛ حتی وسط مسئولیت های سنگین یا روزمرگی های تکراریمان.

نشاط ، فقط خندیدن یا تفریح لحظه ای نیست؛ تحقیقات نشان می دهند خنده و ارتباطات اجتماعی کیفیت دهنده های قوی سلامت روان هستند.

آگاهی یعنی دیدن خود، دیدن نیازها، دیدن مرزها؛ بدون قضاوت. آگاهی، یعنی بدونیم چه چیزی بر ما اثر می ذاره، چه سبک زندگی ای برامون مفیده، و چه زمان هایی باید برای سلامت روانمون وقت بذاریم.

*سواد سلامت روان یادتان نرود: اگر اضطراب یا غم بیش از دو هفته ادامه داشت، کمک گرفتن از متخصص نشانه ی هوشمندی است، نه ضعف.

و امید اون صدای درونیه که وقتی همه چیز ساکته، هنوز می گه “ادامه بده.” همون نوریه که حتی توی تاریک ترین شب ها هم، مسیر ما رو روشن می کنه. امید، قلب تپنده روان سالمه.

در دوران ما که فرسودگی روانی، اضطراب و احساس جداافتادگی بین آدم ها زیاد شده، این چهار واژه به ظاهر ساده، یک نقشه راه ضروری هستن. نه فقط برای متخصصان سلامت، بلکه برای هر انسانی که می خواد در میانه فشارها، خودش رو گم نکنه.

این هفته رو جدی بگیریم. وبیایم:

----نه تنها به سلامت جسم، که به کیفیت روان و رابطه هامونم توجه کنیم.

----به خودمون برگردیم. به زندگی مون آگاه تر نگاه کنیم.

----به شادی های کوچیک اهمیت بدیم. و مهم تر از همه، امید رو تو دل مون زنده نگه داریم.

----یه وقت کوتاه برای خودمون بذاریم. یه مکث کوچیک وسط هیاهوی کار و مسئولیت.

----گاهی فقط یه نفس عمیق، یه تماس با یک دوست قدیمی.

----گاهی فقط چند دقیقه سکوت، یا یک مکالمه ی واقعی با یک آدم امن، می تونه خیلی بیشتر از هزار نسخه و دارو اثر بذاره، حتی یه قدم زدن آروم، می تونه قدمی باشه به سوی سلامت روان و جسم.

از خودمون شروع کنیم؛ چون تا وقتی حال ما خوب نباشه، حال دنیا هم برامون خوب دیده نمی شه.

الهام سیاکالی…

روانشناس سلامت