مشاوران مدرسه ، چشم اندازی روشن تر برای کودکان بحران زده

26 فروردین 1404 - خواندن 5 دقیقه - 37 بازدید

مشاوران مدرسه ، چشم اندازی روشن تر برای کودکان بحران زده

اولویت اول در حمایت از دانش آموزان بحران زده، تامین نیازهای اساسی روانی و آموزشی آن هاست.

نشانه های بحران زدگی در دانش آموزان و کودکان می تواند به شکل های مختلفی بروز کند. مشکلات رفتاری مانند عصبانیت، زودرنجی و کم حوصلگی از جمله این نشانه ها هستند. همچنین، افت تحصیلی و عدم توانایی در تمرکز یا یادگیری مفاهیم جدید نیز می تواند نشان دهنده بحران باشد

احساس ناامیدی و عدم اعتماد به نفس، به ویژه در مواجهه با چالش های تحصیلی، از دیگر علائم مهم است

در برخی موارد، کودکان ممکن است دچار اضطراب یا افسردگی شوند که این موضوع می تواند بر روابط اجتماعی و عملکرد تحصیلی آن ها تاثیر بگذارد بحران رویداد یا موقعیتی است که در آن فرد احساس میکند که امکانات و منابع معمولش برای تحمل و سازگاری با شرایط استرس زا کافی نیست.

به گزارش میگنا بحران به وضعیتی اطلاق می شود که در آن یک سیستم، سازمان یا جامعه با چالش های جدی و غیرمنتظره ای مواجه می شود. این وضعیت می تواند ناشی از عوامل اقتصادی، اجتماعی، سیاسی یا زیست محیطی باشد و معمولا نیازمند واکنش سریع و موثر است.

بحران ها می توانند منجر به اختلال در عملکرد عادی، افزایش تنش ها و نارضایتی عمومی شوند. مدیریت بحران شامل شناسایی، تحلیل و برنامه ریزی برای کاهش آثار منفی آن است.
موفقیت در عبور از بحران به تاب آوری و  توانایی افراد و نهادها در همکاری و اتخاذ تصمیمات هوشمندانه بستگی دارد.

الهام آذربایجانی روانشناس و مشاور خانواده در ادامه این مطلب آورده است بحران زدگی به وضعیتی گفته میشود که در آن افراد یا جوامع به دلیل فشارهای روانی، اقتصادی یا اجتماعی دچار اختلالات عاطفی و رفتاری می شوند. این وضعیت معمولا ناشی از تجربه های ناگهانی و شدید مانند جنگ، بلایای طبیعی یا بحران های اقتصادی است.

علائم آن شامل اضطراب، افسردگی، و احساس ناامیدی می باشد. برای مقابله با بحران زدگی، نیاز به حمایت اجتماعی، مشاوره و درمان های روانشناختی وجود دارد. همچنین، ایجاد فضایی امن و فراهم کردن منابع لازم می تواند به کاهش اثرات منفی این پدیده کمک کند.

در این مواقع بر اساس شدت بحران، واکنشهای جسمی، هیجانی و رفتاری نظیر سردرد، تهوع، لرزش بدن، ضعف و بیحالی، ترس و اضطراب، افسردگی و ناامیدی، خشم و پرخاشگری بروز میکند.

با این حال بسیاری از افراد برای حل مشکلات، منابع حمایتی و روشهای حل مشکل مفیدی را جستجو و از بحران عبور میکنند. ولی برخی ممکن است دچار آسیبهای جدی شوند.

ابتلا به افسردگی، افت تحصیلی، کاهش روابط با دوستان، افزایش تعارض در روابط با خانواده، در گیر شدن در رفتارهای پر خطر، روی آوردن به مصرف مواد، الکل و رفتارهای خودآسیبی، از تبعات مواجهه با بحران است که ممکن است برخی از کودکان و نوجوانان را درگیر خود کند.

بحرانها بر اساس عامل ایجاد کننده و موقعیتی که در آن اتفاق میافتند به انواع مختلفی دسته بندی میشوند.
برخی از بحرانها محدود به خانواده بوده و افراد کمی را درگیر میکنند. اینها اغلب وقایع و حوادث پیش بینیین شده ای هستند که بیشتر مردم ممکن است با آنها مواجه شوند.

برخی از بحرانها وسیع و گسترده هستند و افراد زیادی را درگیر میکنند این بحرانها را میتوان در دو دسته اصلی زیر قرار داد:
فجایع طبیعی: وقوع زلزله، سیل، طوفان و ... که میتوانند افراد زیادی را تحت تاثیر قرار دهند.
بحرانهای انسانی: بحرانهایی هستند که عامل بوجود آورنده آن انسانها هستند. جنگ، آدمربایی، حملات تروریستی و ... در این گروه قرار میگیرند.

فجایع طبیعی و بحرانهای انسانی با تهدید جانی، آسیب جسمانی و صدمات روانی بیشتری همراه هستند. ولی متاسفانه اغلب به آسیبهای جسمی پرداخته میشود و آسیبهای روانی نادیده گرفته میشوند .

حمایت از دانش آموزان بحران زده نیازمند رویکردی جامع و همگانی است. ابتدا، ایجاد فضایی امن و حمایتگر در مدارس ضروری است تا دانش آموزان احساس راحتی کنند. برنامه های مشاوره ای و روان شناختی باید به طور مستمر در دسترس باشد تا به آن ها کمک کند با تجربیات دشوار خود کنار بیایند.
فراهم کردن منابع آموزشی و فعالیت های تفریحی می تواند به بازسازی روحیه و انگیزه آن ها کمک کند. همکاری با خانواده ها و جامعه برای ایجاد یک شبکه حمایتی قوی، نقش مهمی در بهبود وضعیت این دانش آموزان ایفا می کند.
مشاوره روان شناختی و برنامه های آموزشی برای افزایش آگاهی و مهارت های مقابله ای می تواند به آن ها کمک کند.تعاملات اجتماعی مثبت و فعالیت های گروهی می تواند احساس تعلق و حمایت را تقویت کند.
اولویت اول در حمایت از دانش آموزان بحران زده، تامین نیازهای اساسی روانی و آموزشی آن هاست. این دانش آموزان ممکن است تحت تاثیر جنگ، بلایای طبیعی یا مشکلات اجتماعی قرار گرفته باشند. ایجاد فضای امن و حمایتی در مدارس، فراهم کردن مشاوره های روان شناختی و برنامه های آموزشی ویژه، از جمله اقداماتی است که می تواند به بهبود وضعیت آن ها کمک کند.
جلب همکاری خانواده ها و جامعه برای حمایت از این دانش آموزان ضروری است. با توجه به شرایط خاص هر فرد، باید برنامه های شخصی سازی شده ای طراحی شود تا به ترمیم آسیب ها و تقویت توانمندی و توسعه تاب آوری آن ها کمک کند.